| |
Ο ΑΣΤΕΓΟΣ
με ενα χάρτινο κουτί
και δυο κουρέλια
πέρασε απο δίπλα τους
κι αυτοί, στα γέλια
αυτός αγέρωχος ψηλός
να προχωράει
και να μη βλέπει δίπλα του
να μη μιλάει
κάποιος του φώναξε , ρε συ
πες μας που πας
δεν έχεις γλώσσα και λαλιά
δεν απαντάς
μ΄αυτός προχώρησε ξανά
δίχως να πει μια λέξη
ίσως γιατί το ήξερε
πως δεν θ΄αντέξει
κανείς ν΄ακούσει καθαρά
να μάθει την αλήθεια
αφού κανείς δεν άπλωσε
το χέρι για βοήθεια
γιατι αυτός ο άστεγος
έιχε ανθρωπιά
κι όλοι αυτοί οι άλλοι
αδιαντροπιά
γιατι αυτός ξέρει πολλά
απο τον πόνο
κι αυτοί απλά σκορπούσανε
μόνο τον χρόνο
κάποιοι ντραπήκανε
κάποιοι πονέσανε
κάποιοι γελασανε
κάποιοι τα χάσανε
κι όταν καταλαβαν
πως είναι η ζωή....
σήμερα γελάς και χαχανίζεις
κι αύριο τη μοίρα βρίζεις
τότε σκύψαν το κεφάλι
μα ήταν αργά
ο άστεγος έφυγε
και πήγε μακρυά
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
