Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Των φθόγγων οι κρημνοί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130374 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Των φθόγγων οι κρημνοί
 Καλημέρα νυχτοπούλια
 
Ο δικός του πόνος ήταν βουνό ευαισθησίας.
Διαδρομής λογικής παραλήρημα.
Ο δικός της πόνος ήταν θεία τρέλα.
Δυσλειτουργία εγκεφαλικής διαδρομής.
Όμορφης, άγριας διαδρομής τρόχαλα γεμάτη.
Ανηφοριά αλήθειας, αγάπης, ανιδιοτέλειας.
Την τάισε ντροπή. Τον πότισε ικεσία.
Για μια στιγμή. Σε μια στροφή. Ένα τσιγάρο δρόμος.
Γκρεμός. Και η ζωή της στις εσοχές των βράχων του.
«Είσαι άσχημος δρόμος για μένα» είπε εκείνος.
Δεν αποκρίθηκε. Σαν τον αποζητούσε τον είχε πλάι της.
«Στην φαντασίωση σου» κάποτε της είχε πει.
Πώς να τον έκανε να νοιώσει πόσο γλυκό είναι
το μέλι αν δεν το είχε δοκιμάσει.
Πώς να τον έπειθε για το τίποτα που πόθησε σε εκείνον.
Πώς να έβλεπε την ομορφιά της ανηφοριάς
αν δεν είχε φτάσει στην κορφή του βουνού
κινδυνεύοντας να τσακιστεί…..
Την έθαψε στους πρόποδες του βουνού.
Μέχρι εκεί ήταν ικανός να πάει.
Φοβόταν την αλήθεια της ομορφιάς.
Φοβόταν τους κρημνούς της αγάπης.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
vas
03-09-2006 @ 18:24
η περιγραφή σου με καθήλωσε να το διαβάζω
συνέχεια...χάθηκα για λίγο στο βουνό...
MARGARITA
03-09-2006 @ 18:33
Ωπ! ξύπνιος είσαι φιλαράκι μου; ::wink.::
Aris4
03-09-2006 @ 18:35
Αλλος γεννιεται αητος , κι αλλος σπουργιτι !!! Καλο ξημερωμα Μαργαριτα !! ::smile.::
μπρουχίτα
03-09-2006 @ 19:41
με vas, Μαργαρίτα μου....
πολύ καλό... ::smile.::
kapnosa-v-ainigma
04-09-2006 @ 00:24
τσι τολμης και τσι γοητείας !Καλημέρα Μαργαρίτα μου! ::smile.:: ::up.::
justawoman
04-09-2006 @ 00:37
να κλαίς για να μη φοβάσαι!
ποιός ξέρει άραγε μέχρι που είναι ικανός να πάει;
πολύ καλό!
j
χρήστος
04-09-2006 @ 00:49
πολύ πολύ όμορφο, με τη δική σου σφραγίδα Μαργαρίτα, καλημέρα
psevdonymo
04-09-2006 @ 01:00
Σα ταινία...
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
04-09-2006 @ 01:00
Καλημέρα Μαργαρίτα.Ακόμα κατεβαίνω απ' το βουνό. ::up.::
horseman
04-09-2006 @ 01:13
Την καλημέρα μου Μαργαρίτα ::smile.::
Δήμητρα
04-09-2006 @ 01:30
Πώς γράφεις έτσι βρε Μαργαρίτα μου?
Τόσο συναίσθημα και τόση δύναμη σε λίγους στίχους!
Πανέμορφο...
Καλημέρα σου και φιλιά.
guesswho
04-09-2006 @ 01:58
...δεν ξέρω τί να πω... με πήγες αλλού... χτύπησες φλέβα και πόνεσε... Καλημέρα Μαργαρίτα. ::smile.::
AETΟΣ
04-09-2006 @ 02:14
Καλημερα Μαργαριτα! ::smile.::
ΑΡΙΩΝ
04-09-2006 @ 02:49
Κατάθεση συναισθημάτων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά !!!
επισκέπτης
04-09-2006 @ 04:21
"την έθαψε στους πρόποδες του βουνού
μέχρι εκεί ήταν ικανός να πάει"
εμένα πάντως Μαργαρίτα αυτοί οι δυο σου
στίχοι με τσάκισαν...
όχι δηλαδή πως τα υπόλοιπα δεν με άγγιξαν
και δεν με ταρακούνησαν..
seizeTHEday
04-09-2006 @ 07:15
Πανέμορφο Μαργαρίτα!
Την καλησπέρα μου! ::smile.::
agrampeli
04-09-2006 @ 07:52
υπέροχο ::smile.::
MAKHS KAURISMAKHS
04-09-2006 @ 08:38
ε μπήκε στα αγαπημένα.-
olga
04-09-2006 @ 09:50
Σαν να μου το διηγήθηκες κάποτε ::smile.:: συγκονιστικό.. ::love.::
Palioxaraktiras
04-09-2006 @ 10:24
Α ρε φιλεναδα μ αφιαξες
Σ ενα μονο εχω ενσταση
Μπορει να ηταν εξυπνος κι οχι ανικανος ν ανεβει στη κορφη
Καμμια φορα το μυαλο ειναι υπεροχο φρενο Κι αν οχι υπεροχο εμεις το λεμε ετσι για να αντεξουμε.
Μονο μια μικρη απορια Δε σκοτωσε την ειρηνη ε?
MARGARITA
04-09-2006 @ 10:30
Ήταν έξυπνος και άξιζε να φθάσει στην κορυφή Παλιοχαρακτήρα που σε όλα μέσα είσαι και να δει την ομορφιά
φοβόταν όμως τα ύψη ο δύστυχος και ήθελε κάποιον να του κρατάει το χέρι και αυτή χαλκάδες δεν γούσταρε.......

όλους σας σας χαίρομαι νέοι και νέες μου εκτός από τον παλιοχαρακτήρα που αφού χόρτασε αίμα έκανε πίσω και φτιάχνει ταραμά.... ::love.:: ::smile.:: ::smile.::
Palioxaraktiras
04-09-2006 @ 12:57
Μαργαριτα μου αναρωτιεσαι σοβαρα γιατι ο ταραχοποιος φιαχνει ταραμα? Δε νομιζω.
Αφου μου στερεψε η οργη κι αφου το αιμα πια δεν εχει γευση ειπα να φιαξω λιγο ταραμα μπας κι εμνευστω. Αλλα ουτε με γευση ταραμα εμπνέομαι. Η μονη ελπιδα που μ απομεινε ειναι η Ειρηνη και θα στην αναλυσω με στιχακι
Η μονη ελπιδα
που μου μενει
ειναι να με σκοτωσει
η πεθαμενη
χαχαχχχαχαχαχαχαχαχαχααα
ΤΟΞΟΤΗΣ
04-09-2006 @ 14:35
Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΤΥΠΗΣΕ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
TAS
04-09-2006 @ 16:27
Αυτοί οι κρημνοί της αγάπης... ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο