Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αναπόληση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130409 Τραγούδια, 269370 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναπόληση
 
Που' ναι τα χρόνια,
που περπατούσαμε χέρι με χέρι...
κι ο κόσμος φάνταζε,
σαν ανοιξιάτικο ανθοπαρτέρι.
Λουλούδια κι όνειρα,
δένδρα κι αρώματα μεθυστικά...
πουλιά πολύχρωμα,
καημοί και πόθοι και μυστικά.

Μες στην καρδιά μας,
το φως του έρωτα πάντα αναμένο...
και το καράβι του,
το γοργοτάξιδο αρματωμένο .
Ταξίδια ατελείωτα,
μέσα στης νύχτας τη σκοτεινιά...
σε μέρη άγνωρα,
στης οπτασίας τη γειτονιά.

Δύσκολα χρόνια,
δίχως προνόμια και κατακτήσεις...
μεγάλα όνειρα,
που είχαν λίγες τις απαντήσεις.
Μα τα κορμιά μας,
δονούσε ο έρωτας κι η πεθυμιά...
κι όλα περνούσαν
στων ηδονών μας τη λησμονιά.

Φύγαν τα χρόνια ,
κι οι αντοχές μας εξουσιάζουν...
έγιναν γρίφοι ,
που μας τυλίγουν και μας τρομάζουν.
Σε άλλους δρόμους ,
τώρα βαδίζουμε μοναχικούς ...
κι αναπολούμε ,
τους κώδικες μας τους μαγικούς.

Και τι δε θα'δινα ,
να ξαναζήσω για λίγο πάλι...
αυτών των χρόνων,
τη γοητεία και παραζάλη.
Χέρι με χέρι,
να περπατήσουμε όπως παλιά...
και στη ζεστή σου
να σιγοσβήσω την αγκαλιά .




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
τυχαίος περαστικός
26-10-2020 @ 10:27
Νοσταλγικό και γλυκό.
Μπράβο.
::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
26-10-2020 @ 13:46
Πανέμορφο και τόσο νοσταλγικό!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
26-10-2020 @ 17:07
και το καράβι του,
το γοργοτάξιδο αρματωμένο .
Γιάννης Κατράκης
26-10-2020 @ 18:21
Δύσκολα χρόνια,
δίχως προνόμια και κατακτήσεις...
μεγάλα όνειρα,
που είχαν λίγες τις απαντήσεις.

Υπέροχο Αναστάση
Καλή βδομάδα
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
26-10-2020 @ 19:02
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
26-10-2020 @ 20:54
::theos.:: ::382.:: ::theos.::
φραγκοσυριανος
27-10-2020 @ 21:11
::up.::
zari.kardias
28-10-2020 @ 01:33
Λουλούδια κι όνειρα,
δένδρα κι αρώματα μεθυστικά...
πουλιά πολύχρωμα,
καημοί και πόθοι και μυστικά.
Υπέροχη ΟΛΗ η αναπόληση!!! ::yes.:: ::up.::
...αγγίζει βαθιά ::hug.::
-Ειρήνη-
28-10-2020 @ 09:12
Πανέμορφο, Αναστάσιε, γεμάτο ευαισθησία, τρυφερότητα και εξιδανίκευση του νεανικού έρωτα... η δεύτερη στροφή μου θύμισε στίχους του Ρίτσου: " Κι ο έρωτάς μας/ σαν τα πανιά ενός μεγάλου καραβιού". Μου άρεσε ιδιαίτερα η κατακλείδα γιατί μπορεί να διαβαστεί διπλά: να κοιμηθεί ή να πεθάνει στην αγκαλιά της... Κι έχει και ωραίο ρυθμό το ποίημά σου, τραγουδιέται.
Κων/νος Ντζ
28-10-2020 @ 09:17
Όμορφες καλογραμμένες αναμνήσεις!

φραγκοσυριανος
29-10-2020 @ 17:23
::up.::
VELOUDINO SKOTADE
29-10-2020 @ 20:15
Λουλούδια κι όνειρα,
δένδρα κι αρώματα

Ρομαντικό και γεμάτο ευαισθησία!!
ΜΙΧΑΛΗΣ 63
01-11-2020 @ 12:48
Εικόνες. Περασμένες. !!! ::theos.::
Πολύ ωραίο Αναστάση !!!!
Μαυρομουστάκης
04-11-2020 @ 00:01
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κάτι διαφορετικό σε τεχνική, απ' αυτή που μας έχεις συνηθίσει.
Πανέμορφο και νοσταλγικό!
Η -Ειρήνη- τα είπε όλα.
Rannia . k
23-12-2020 @ 17:13
Υπέροχη δημιουργία!!!
Την καλησπέρα μου και Καλές γιορτές!!!
::xmas.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο