| |
Πατώντας πάνω στους νεκρούς
ήρωες του Σαράντα
εισέβαλαν οι Γερμανοί
με βήματα βαριά
μες στην Ελλάδα κι έχοντας
τους Ιταλούς για αβάντα
επέβαλαν την Κατοχή
σκλαβιά και σκοτεινιά.
Τα βράδια λίγοι άνθρωποι
περπάταγαν στο δρόμο
γιατί ήταν η κατάσταση
σκληρή, εφιαλτική
έσπερνε ο Κατακτητής
γύρω, παντού, τον τρόμο
και των Ελλήνων έκανε
μαρτύριο τη ζωή.
Εκτός απ΄ την ανείπωτη
αυτή την τραγωδία
μια άλλη ύστερα άρχισε
πιο βασανιστική
οι εχθροί εξαφανίσανε
σ΄ Αθήνα κι επαρχία
όποιο προϊόν παρήγαγε
η ελληνική η γη.
Οι άνθρωποι σωριάζονταν
στο δρόμο από ασιτία
και πέθαιναν -φαινόμενο
σχεδόν καθημερνό-
οι Γερμανοί δεν έδειχναν
καμιά ευαισθησία
κι ας απειλούνταν οι Έλληνες
από αφανισμό.
Μέσα απ΄ την υποδούλωση
και τη λιμοκτονία
ξεπρόβαλε η αθάνατη
ελληνική ψυχή
έμεινε η πίστη ακλόνητη
για την ελευθερία
και του λαού η αντίσταση
έλαβε απλά, μορφή.
Άρχισε πρώτα απ΄ τα βουνά
πήγε σε κάθε πόλη
και έφτασε σιγά-σιγά
σε όλα τα χωριά
σαν μια γροθιά ενώθηκαν
άντρες, γυναίκες, όλοι
με σθένος βοηθούσανε
ακόμα και παιδιά.
Οι οργανώσεις ήτανε
καλά συγκροτημένες
με ολοένα πιο πολλές
σ΄ αυτές, συμμετοχές
με επιχειρήσεις άρτια
από πριν σχεδιασμένες
στους Γερμανούς προκάλεσαν
πολλές δολιοφθορές.
Κι εκείνοι ως αντίποινα
αθώους εκτελούσαν
στήνοντας τ΄ αποσπάσματα
τα εκτελεστικά
μα όσοι καταδικάζονταν
άφοβα τραγουδούσαν
γιατί ήξεραν πως πέθαιναν
για κάποια ιδανικά.
Κάποτε όμως ξημέρωσε
η ευλογημένη μέρα
για την απελευθέρωση
από τους Γερμανούς
που έφυγαν και έπαψε
η σκλαβιά και η φοβέρα
και η ζωή επέστρεψε
στους πρότερους ρυθμούς.
Όσοι έζησαν της Κατοχής
τα ζοφερά τα χρόνια
για τα συμβάντα αισθάνθηκαν
αποτροπιασμό
μα οι νεότερες γενιές
θα τα διηγούνται αιώνια
νιώθοντας για τους ήρωες
μεγάλο θαυμασμό.
Κοινή είναι όλων η ευχή
ποτέ να μην ξανάρθουν
τα χρόνια αυτά τα ζοφερά
όπως στην Κατοχή
κι οι Έλληνες ελεύθεροι
να ζούνε πια, για πάντα
και να ΄ναι αυτοί κυρίαρχοι
μες στη δική τους γη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
