Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζωη Αναρτωμενη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130321 Τραγούδια, 269361 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζωη Αναρτωμενη
 πόσο θα 'θελα να γράψω ένα χαρούμενο ποίημα! μόνο για μια μέρα να απενδυθώ ετούτο το πουκάμισο της θλίψης.
 
Παραπατάω και στηρίζομαι
στις ασυνέχειες
ψάχνοντας στα τυφλά
το οφθαλμοφανές
που ούτε οι συμπτώσεις
καταφέρανε
να το προσδέσουν
στο λιμάνι.
Ξεφεύγω απ’ τις λέξεις
που άναρχα στοιβάχτηκαν
σ’ εκείνο το εφηβικό σακίδιο,
το εγκαταλειμμένο
στα υπόγεια της προσδοκίας.
Αλήθεια πως δραπέτευσαν
και με καταδιώκουν;
Στρώνονται στο τραπέζι μου
απρόσκλητες,
απρόσβλητες
απ’ την θυμηδία και τη χλεύη
κι επιχειρούν να φτιάξουν όνειρα
και να τα εμφυτεύσουν
στης λύπης μου τις χαραμάδες.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Traces
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
Δήμητρα
04-09-2006 @ 01:24
Καταπληκτικό αυτό που έγραψες!
Δυνατά νοήματα μέσα απο δυνατούς στίχους...
Καλημέρα.
guesswho
04-09-2006 @ 02:38
Γράφουμε για να ξαλαφρώσει η ψυχούλα μας συνήθως... και σχεδόν πάντα η ανάγκη έρχεται στη θλίψη, όχι στη χαρά... αυτό που έχει σημασία είναι να καταφέρεις να αφήσεις κάτι από τα συναισθήματά σου στο χαρτί. Εμένα μου άρεσε πολύ. Καλημέρα! ::smile.::
AETΟΣ
04-09-2006 @ 03:37
Πολυ ωραιο!καλημερα ::smile.::
MARGARITA
04-09-2006 @ 06:24
Πάρα πολύ μου άρεσε η θλίψη του γυναίκα ::smile.:: ::smile.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
04-09-2006 @ 06:57
η "φωτογραφία" σου είναι τυπωμένη σε αντίγραφα ανθρώπων εκατομμύρια
agrampeli
04-09-2006 @ 07:57
me goess who ::smile.::
olga
04-09-2006 @ 09:46
Μου άρεσε..με άγγιξε..όπως θέλεις πέστο..
ΤΟΞΟΤΗΣ
04-09-2006 @ 11:48
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ.
Αλήθεια πως δραπέτευσαν
και με καταδιώκουν;

Και έξυπνο. Αλλά στον πόνο χωράει εξυπνάδα;
TAS
04-09-2006 @ 14:10
Είσαι απίστευτη, απίστευτη! ::oh.::
CHЯISTOS P
04-09-2006 @ 15:43
μ
π
ρ
α
β
ο !!!!
justawoman
04-09-2006 @ 16:34
τα σχόλιά σας με τιμούν

Να σας πω και κάτι κλεμμένο από αγαπημένο φίλο - συνοδοιπόρο

"Η ποίηση είναι ένας τρόπος να πεθαίνουμε κάθε μέρα και πιο δύσκολα.
Ένας τοίχος που πάνω του ακουμπάμε και κλαίμε"
deti
21-12-2006 @ 02:33
::smile.:: sigkinhtiko!..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο