| |
(Συνέβη η ιστορία αυτή
πριν τρεις δεκαετίες
σε μια παρέα με πολλούς
κυρίους και κυρίες).
……………………
Ο Δημητράκης έλεγε
ψέματα μ΄ ευκολία
όποτε του δινότανε
κατάλληλη ευκαιρία.
Μια μέρα, (είκοσι οχτώ
του μήνα Οκτωβρίου)
βρέθηκε στην παρέλαση
στην Πανεπιστημίου.
Ήταν με την παρέα του
και παρακολουθούσαν
εκείνους που παρήλαυναν
και τους χειροκροτούσαν.
Κι έλεγαν για τους ήρωες
κι εκείνα τα συμβάντα
που έγραψαν το ηρωικό
το έπος του Σαράντα.
Ο Δημητράκης άδραξε
τότε, την ευκαιρία
να πει κι αυτός στον πόλεμο
ότι είχε εμπειρία.
Και όπως από έπαρση
ήτανε φουσκωμένος
παίρνοντας ύφος ήρωα
τους είπε κορδωμένος:
"Μια μέρα, εγώ αμέτρητους
εχθρούς είχα θερίσει
με τ΄ όπλο μου κι άλλους πολλούς
τους είχα κυνηγήσει.
Γι΄ αυτήν την πράξη, μ΄ είχανε
παρασημοφορήσει
και για τη γενναιότητα
με είχαν εξυμνήσει".
Τον Δημητράκη κοίταξαν
όλοι εκστασιασμένοι
που είχαν φίλο ήρωα
κατενθουσιασμένοι.
Και τότε, ακούει μια φωνή:
«Γεια σου ρε Δημητράκη !»
(Ήταν ο φίλος του ο Μηνάς
που μένει στο Κουκάκι).
"Ποιος είστε, λέει, κύριε ;
Εγώ δεν σας γνωρίζω
ούτε έχουμε συναντηθεί
ποτέ, έτσι νομίζω !"
(Είχε γνωρίσει, ασφαλώς
ποιος ήταν και τα τοιαύτα
μα αν το παραδεχότανε
μέσα του είπε: «Κλάφτα"!)
Και ο Μηνάς συνέχισε:
"Ξέχασες Δημητράκη
που ήσουν τότε στο στρατό
καλό μου φιλαράκι;
Στον πόλεμο εμάς μαζί
μας είχαν κατατάξει
αλλά σαν Γιώτα Τέσσερα
μας είχαν απαλλάξει !"
Κι ενώ χασκογελούσανε
γύρω του όλοι οι άλλοι
τον Δημητράκη έπιασε
αμηχανία μεγάλη.
Την παροιμία τη γνωστή
θυμήθηκε ο καημένος
αφού «είχε πάει για μαλλί
και βγήκε κουρεμένος».
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
