| |
| | Η ζωή μου μια μπαλάντα |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους. | | |
Το πρωί θα κινήσω
για ταξίδι μακρύ.
Το κυπαρίσσι θα φιλήσω
να` χει πάντα φιλί .
Θα ντυθώ στα λευκά
με μια ροζ κορδέλα
και θα πω έχε γεια
στης ζωής μου τη τρέλα.
Εδώ θ` αφήσω το χαρτί
εδώ και το μελάνι
κι` αν θέλω αύριο μια γιορτή
θα` χω ξερό στεφάνι.
Θα το φορέσω, θα χαρώ
ψηλά σε τόπο άγιο
και θα μιλάω στο θεό
για της ψυχής τρισάγιο.
Πάνω στις ψηλές ιτιές
νερό θα` χω να πίνω
κι` όταν με πνίγουνε, σκιές
το δάκρυ μου θα σβήνω.
Το πρωί θα κινήσω
για του απείρου τα μέρη.
Ούτε καν θα μιλήσω
πως πονάει το μαχαίρι.
Έτσι ωραία, μοιραία, καλή
ψηλά, σας λέω, θα πετάξω
για να χορταίνω Ανατολή
κι` ούτε να βρω θα ψάξω.
Άνθρωπο, να μου μιλά.
Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι.
Τούτα τ` ανθρώπινα δεινά
μακριά μου, θέλω ναι.
Για να τραγουδάω πάντα
πάνω στις ψηλές ιτιές
η ζωή μου μια μπαλάντα
κι` όχι, δυο βαθιές πληγές
29-10-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
τυχαίος περαστικός
29-10-2020 @ 10:15 | Απολογισμός ζωής κια δήλωση του πώς επιθυμεί να ζήσει η δημιουργός.
Πολύ ωραίο, μπράβο.
Τρυφερό. | | Μπόσινας Νίκος
29-10-2020 @ 13:27 | Πολύ ωραίο! | | Αγιοβλασιτης
29-10-2020 @ 14:56 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
