| |
Άραγε είναι θάνατος αυτό το άχρωμο
βουβό ποτάμι που στέκει ολόγυρα
σαν δίνη με όχθες δυό ολόισιες
γραμμές χωρίς μνήμη;
Κυλάει την παγωμένη του συνήθεια
σαν ένα πλήθος συντεταγμένων
οπτασιών που διαβαίνουν γοργά
από τα μάτια μας και χάνονται
ανεπαίσθητα στην ζοφερή θάλασσα
της λήθης, γι' άλλη μια φορά
ανεμπόδιστες, μειδιώντας ειρωνικά
λίγο πριν την τελική εκβολή τους.
Μήπως είναι θάνατος αυτό το πετρωμένο
δάσος ελπίδων που θρυμματίζει
τους θόλους αδιαφορώντας παράξενα
για τον θρήνο τών άστρων;
Λα σι ντο, η σιωπή αντηχεί την έκλειψη,
τικ τακ τικ τακ, το κενό οσμίζεται
την λάμψη, σαν αέναο στροβίλισμα
εντεταλμένου σκότους και μυστικών
αχνών αχτίδων, πριν την αναπόφευκτη
πτώση τών ψευδαισθήσεων
και την αμετάκλητη ακολουθία της.
Μακάρι να είναι θάνατος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
