| |
| | Της ψυχής τα σάβανα… |  | | |
Ω! ψυχή, του πεπτωκότος
άνθρωπου, μέσα στο σκότος.
Εμπαθούς εν καταθλίψει…
Τι σε έχει τόσο θλίψει,
κ’ είσαι απ’ το τέλος πρώτος;;
Πατωμένος στο Ναδίρ σου,
με το μολυβί σαρκί σου;
Σε κατάκλιση της ζήσης•
να μη θες να τ’ ανακλήσεις,
απ’ την κάσα το κορμί σου;
Ελεάζαρ, δεύρο έξω,
μη αρχίζω ..και στις βρέξω.
Μέσα στην απάθειά σου,
«κατακλίνεις στα κακά σου»
και βρομάς, που δεν θ’ αντέξω.
Βρώμικη η ιστορία,
του Λαζάρου, ….στην πορεία.
Ειδικοί ψάχνουν να βρούνε,
μήπως και τη λύση δούνε.
Κι άλλη βγάλουν θεωρία….
Στα καλά του καθουμένου
ζωντανός, στου πεθαμένου
έμοιαζε να ‘χει το χρώμα,
πριν τον δούνε μες στο χώμα.
Κι όλου πλήθους τρελαμένου…..
Στηθοσκόπιο του βάλαν,
μη δε βρουν ζωής μιάν στάλαν.
Αλλά δεν …ήταν εντάξει (!)
Κι όχι σαν να ‘χε πετάξει…
Κ’ ήταν όλοι εις τραμπάλαν….
Ζει, σαν να μη ζει, που μοιάζει
κι ο γιατρός δε το σκαμπάζει,
τι θα πρέπει ν’ αναφέρει,
στο λαό που θε να ξέρει.
Λύση προσπαθεί να βγάζει.
Πατωμένος στα κακά του,
π’ έχασε τα λογικά του•,
(το ‘να χώμα κλέβει τ’ άλλο,
που ‘χε πει για κάποιο διάολο),
τεθλιμμένος είν’ κι ο βιός του.
Να κι Λάζαρος στη θλίψη.
Το κακό τον είχε στύψει.
Κι ο Χριστούλης τον γλιτώνει
και με μάγια τον σηκώνει.
Μα αυτός, πάλι, εν θλίψει.
……………………………
……………………………
……………………………
……………………………
Με τα των ιδιομέλων,
τραγουδοποιοί αγγέλων,
σε γλιτώνουν …δε γλιτώνουν,
(τα κακά μη σε σκοτώνουν)•
μόνο ‘σύ αν είσαι θέλων….
Πέτα βρε τα σάβανά σου,
τ’ εν κρυπτώ, απ’ την καρδιά σου
κ’ η κατάθλιψη θα λήγει.
Κι όλα της ψυχής τα ρίγη•
να μη δεις την συμφορά σου.
Μέρες, τέσσερις, Λαζάρου…
Κ’ η Ελλάς όλη καπάρου,
των πολιτικών της βλίτων,
(και κακέστερων εκλύτων),
πως μη είναι βρώσις χάρου;
Πως μες στην κατάθλιψή του,
να μη είναι η ζωή του,
(ουδεμία με Λαζάρου,
σχέση έχει τέτοιου σμπάρου),
μαύρη μέσα στη ψυχή του;
Βρήκαμε, λοιπόν, τη λύση.
Με χαρά αν θε να ζήσει…
(δίχως την κατάπληξή του,
σαν ψηφίζει στο κουτί του),
ούτε και λευκό ν’ αφήσει..(χαχαχα)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όλα ξεκινούν απ' το μηδέν και στο μηδέν καταλήγουν. Άρα η κορύφωση θα είναι κάπου στο μέσον!!! | | | |
|
Αγιοβλασιτης
09-11-2020 @ 16:21 | Είσαι αφταστος Κώστα...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ιστιοπλόος
09-11-2020 @ 16:50 | Τάσο; Άφταστος! Ναι... στα λυπ(η)αρά (χαχαχα)
Άφταστος είμαι; Διαφωνώ...
Αδύνατον: Αναφωνώ.....
Είμαι φτασμένος ως εκεί...
σ' ένα βουνό, πα σε κροκί...
στα τρίτα -ήντα σε χρονώ.
Είς -όντα, κείνοι με περνούν,
συνήθως, δε, που κυβερνούν,
που είναι προϊστορικά
ζώα, τω όντι, εχθρικά,
σ' όσους, που θλίψεις τους κερνούν.
Και κείνοι, όρνεα σκληρά,
τρων ψηφοφόρια βδελυρά,
αφού τα καταθλίψουνε
και στο ψωμί τ' αλείψουνε,
για βούτυρο, ως λυπ(η)αρά....
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | | ΚατεριναΘεωνα
09-11-2020 @ 19:15 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Μπόσινας Νίκος
09-11-2020 @ 20:14 | Μπράβο! | | Γιάννης Κατράκης
09-11-2020 @ 23:53 | Πέτα βρε τα σάβανά σου,
τ’ εν κρυπτώ, απ’ την καρδιά σου
κ’ η κατάθλιψη θα λήγει.
Κι όλα της ψυχής τα ρίγη•
να μη δεις την συμφορά σου.
Υπέροχο ΌΛΟ Κώστα Μπράβο σου !!!
Καλή βδομάδα
::up.:: ::rock.:: ::rock.:: | | aridaios
11-11-2020 @ 21:09 | Μέσα στην απάθειά σου,
«κατακλίνεις στα κακά σου»
και βρομάς, που δεν θ’ αντέξω.
::laugh.::
ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
