| |
Εσύ, που είσαι τόσο μακριά,
πιο κοντά απ' τον καθένα.
Εσύ, ουράνιο τόξο στη βροχή
η δική σου η αφή που ανασταίνει.
Εσύ, το πιο γλυκό κρασί,
η πιο οικεία φωνή,
μία φλόγα μεσ' το κρύο που ζεσταίνει.
Εσύ.
Χρόνια τώρα καμπάνες χτυπούν
για να σε φέρουν κοντά μου.
Χρόνια τώρα για σένα
τραγουδάνε.
Εσύ,
που όλα τ' άστρα του ουρανού μου
γύρω σου γυρνάνε.
Κι εγώ...
Ένα άστρο μοναχό,
ένα άστρο πια χαμένο.
Με ψυχή ειλικρινή
και έναν εαυτό ατελή.
Κι εσύ...
Εσύ, μια οικογενειακή γιορτή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
