| |
| | Στοργή, κάνε καντήλι |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά. | | |
Με την ψυχή μου μίλαγα
μ` αλήθεια χθες το βράδυ
είχα χίλια τόσα να πω
που με πονούν περίσσια.
Με μάλωνε, σαν μάνα μου
είπε, να βαδίζω ίσια.
Της είπα τούτο είναι βαρύ
δεν έχει η πλάση αστέρια
πονούνε άνθρωποι πολλοί.
Μια πίκρα με βαραίνει
τ` ανθρώπινα γίναν πληγή.
Που πάει η οικουμένη.
Μου είπε, στάσου δυνατή
χίλια φεγγάρια θα` ρθουν
αγάπα τα μικρά παιδιά
το χάδι σου να δίνεις.
Και τις δικές σου τις πληγές
με χάδι να τις σβήνεις.
Της είπα, πολύ με κούρασες
τ` άδικο δεν τ` αντέχω
γίνομαι μαύρη θάλασσσα
τα ψαροπούλια φεύγουν
όλο αμαρτίες σου μετρώ
και δάκρυ, όλο μοιράζω.
Δεν είδα τα λευκά πουλιά
νιώθω, με αποφεύγουν.
Προσπάθησε μπορείς κι` άλλο λέει.
Που ειν ψυχή μου η Άνοιξη
μια λευτεριά προσμένω
να γίνει η πλάση Χαραυγή
ήλιος να` βγει μεγάλος
να λούσει μάνες και παιδιά
να λούσει πεινασμένους.
Φουστάνι να φορώ λευκό
χορό τρανό να στήσω.
Αθώα πλάσματα μικρά
χεράκια τους ν` απλώνουν
ψυχή μου, την πληγώνουν.
Μάζεψα εικόνες, βρε ψυχή
οι άνθρωποι έχουν πληγές
κι` έχω και σένα, βάρος μου
που όλο με παιδεύεις.
Δεν είσαι τόσο δυνατή
το κρίμα να παλεύεις.
Μιλάγαμε, μιλάγαμε ολόκληρη μια νύχτα
θάρρος, μου έδινε πολύ.
Ν` ατσαλωθείς, ατσάλι να γίνεις.
Καν` την αγάπη οδηγό
στοργή, κάνε καντήλι.
Καν` το φιλί σου προσευχή
λόγο! καν` τον στα χείλη.
9-12-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
09-12-2020 @ 08:01 | τ` ανθρώπινα γίναν πληγή.
Που πάει η οικουμένη. | | Αγιοβλασιτης
09-12-2020 @ 16:21 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Νταλαρομπασης
09-12-2020 @ 18:40 | ::up.:: ::love.:: | | Μπόσινας Νίκος
09-12-2020 @ 20:39 | Όμορφο!
| | aridaios
09-12-2020 @ 21:44 | Αθώα πλάσματα μικρά
χεράκια τους ν` απλώνουν
ψυχή μου, την πληγώνουν.
::cry.:: ::hug.:: ::hug.:: | | χωρίς λόγια
10-12-2020 @ 00:04 | !!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
