| |
Σε κάτι στέκια απόμερα
που πάντα έχουν λασπόνερα
και ζούν ανθρώπων ίσκιοι
τα όνειρά μου πέταξα
και τη ζωή μου έταξα
σ ένα μπουκάλι ουίσκι.
Ρεφρέν.
Ίσκιος κι εγώ μες τους πολλούς,
στης πίκρας το συνάφι,
ανθρώποι αδύναμοι που λεν
στα βάσανα -Νισάφι!
Ίσκιος κι εγώ μες τους πολλούς
ακόμα έν ανθρωπάκι
αχ,πως κυλάει ο τέτζερης
και βρίσκει το καπάκι.
Σε κάτι στέκια απάνθρωπα
το σύστημα ξεδιάντροπα
μια μέρα μας ξεβράζει
γιατί όποιος είν' ευαίσθητος
δεν είναι απαραίτητος
σπασμένο είναι γρανάζι.
Ρεφρέν το ίδιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
