| |
Κρυστάλλινος ο ήχος του αποχωρισμού.
Ακούγεται καθαρια η φωνή της λογικής.
Και εσύ που περπατάς ξυπόλυτος στις λάσπες, δεν τη φοβάσαι τη βρωμιά;
Μπερδέματα και ανησυχίες
και παλι χιλιοβασανισμενες σκέψεις.
Στυβεις και βγαίνει χολή.
Περιμαζευεις από κάτω τους καημούς και με ένα εμπρός στην πλάτη ξεκινάς.
Καλύτερα βαρίδια να σε πάρουν στο βυθό μαζί τους.
Άλλαξες και το καταλαβαίνεις.
Αλλά δεν θέλεις να φιλοσοφησεις με την αλλαγή.
Τα νώτα σου φυλάς και περιμένεις,ο κρότος πότε θα ακουστεί.
Κρυστάλλινος ο ήχος του αποχωρισμού.
Κανένα βουητό από πουθενά.
Μόνο η καρδιά ακούγεται για λίγο, να σημάνει ότι υπάρχεις κάπου βαθιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
