| |
Να καίγομαι σαν το χαρτί
στην ξαφνική φωτιά σου
και ψιθυρίζοντας "γιατί"
να χάνομαι μπροστά σου
κι εσύ μ ατσάλινη καρδιά
και πάγο στη ματιά σου
να ρίχνεις λάδι στη φωτιά
με τα χαμόγελά σου.
Ρεφρέν.
Για να μη θυμάμαι
πέφτω χαμηλά
το πρωί κοιμάμαι
το βράδυ εδώ ξανά
στη μικρή ταβέρνα
που έρχονται παιδιά
που δεν βάζουν φρένα
και "πρέπει"στην καρδιά.
Ν ακούω εσένα να μου λες
για τη στερνή μας μέρα
κι αόρατες χειρολαβές
να ψάχνω στον αέρα
κι εσύ μ απίστευτη απονιά
και λόγια σαν μαχαίρια
να λες πως η ζωή μου πια
δε θα χει καλοκαίρια.
Ρεφρέν το ίδιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
