| |
Σαν σκεπάρνι γύφτικο
πάντα κοκορευόταν
και ως τρανή ποιήτρια
αυτοανακηρυσσόταν !
Ακολούθησε πιστά
μία πεπατημένη
και ένα μύθο έφτιαξε
(όπως συχνά συμβαίνει).
Μα όταν φιλοδόξησε
για αλλού «πανιά ν΄ απλώσει»
(«Σαρανταπέντε Γιάννηδες
ενός κοκόρου γνώση»…)
τής έμειναν οι στίχοι της
(άπαντες) ανά χείρας
αυτό τής επιφύλαξε
η έκπληξη της μοίρας.
Αν και μου ήταν συμπαθής
(σφάλμα εν πολλοίς δικό μου…)
ας αναγνώσει τελικώς
το επιμύθιό μου :
"Άμα ποτέ ο γάιδαρος
μπορέσει να πετάξει
και το μυαλό της το λειψό
μπορεί να μπει σε τάξη…».
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
