| |
| | Αδικαιολόγητο Αντίο |  | | |
Αντίο!!!
…μια λεξούλα τόσο μικρή που σέρνει ξοπίσω της
μια τόσο μεγάλη «αδικαιολόγητη» απώλεια …με γεύση πικρό φαρμάκι.
Ξεφυτρώνει μέσα σου ένα αιμοβόρο (ΞΕ) που πληγώνει όλα τα λόγια
και ξεκολλάει την αγκαλιά, ξεγυμνώνει την αγάπη...
…ξεφεύγει, ξεχωρίζει, ξεκόβει, ξεριζώνει, ξεγράφει, ξεχνάει…
Κι αν δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν;
αλλά δεν ισχύει το ίδιο για εκείνον ...και δεν μπορείς να ξοδεύεσαι πια,
…ξέρεις πώς ήρθε η στιγμή να πέσουν οι τίτλοι τέλους.
Λες "αντίο" και σε εσένα, σε αυτό ακριβώς που είσαι εκείνη τη στιγμή,
που ποτέ ξανά δεν θα νιώσεις το ίδιο ακριβώς συναίσθημα…
Κι αν δεν μπορείς να τον ξεχάσεις; να φανταστείς την ζωή σου χωρίς εκείνον;
…κρύβεις τις πληγές σου πίσω από ένα ξεφτισμένο χαμόγελο και συνεχίζεις;
Ξεμακραίνεις …θα ξεγελάσεις τον καιρό …θα τον ξεπεράσεις…
Μάθε ν αγαπάς αυτούς που δεν ξεκλέβουν, δεν πληγώνουν την αγάπη (λένε),
…όμως η καρδιά σου είχε ξεμείνει… στην σκέψη του!!!
Αδικαιολόγητο αντίο
έριξες στο δρόμο της καρδιάς
και χάθηκες
Αν βαθιά ρίζωσε
η θλίψη εκείνης της βραδιάς
δεν νοιάστηκες
Μόνο η θάλασσα
μπορεί ν αντέξει την φωτιά
που άναψες
Το καλοκαίρι πνίγηκε
στου έρωτα την άνυδρη ματιά
με πλάνεψες
Στα καλντερίμια
της ψυχής πένθιμη σιωπηλή κραυγή
πως φώλιασε;
Μες του μυαλού
τον ουρανό μια θολωμένη πάλι αυγή
με τρόμαξε…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεύτερη Ζωή ...δεν έχει | | | |
|
Ζωή Α.
07-02-2021 @ 01:25 | https://www.youtube.com/watch?v=SdvCVS6WsaY
Κάποτε όρκο δώσαμε-Μιχάλης Τζουγανάκης
Δε μ' έκαψες με τη φωτιά ν' ανάψω και να σβήσω
μα μ' έκαψες με το σεβντά και πως θα νταγιαντίσω…
| | Κων/νος Ντζ
07-02-2021 @ 01:29 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | χωρίς λόγια
07-02-2021 @ 08:26 | Μια λέξη και αυτή, σαν όλες..
Ωραίο | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-02-2021 @ 09:19 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
07-02-2021 @ 16:34 | Πολύ ωραία Ζωή...
Και το ποίημα...
Και το τραγούδι... | | zari.kardias
09-02-2021 @ 01:59 | Μάθε ν αγαπάς αυτούς που δεν ξεκλέβουν, δεν πληγώνουν την αγάπη (λένε),
…όμως η καρδιά σου είχε ξεμείνει… στην σκέψη του!!!
Πολύ-πολύ όμορφα γραμμένο!!! ::yes.:: ::up.::
Αδικαιολόγητο αντίο!!! ::hug.:: | | Ζωή Α.
11-02-2021 @ 14:55 | Σας Ευχαριστώ ::hug.:: | | Νταλαρομπασης
11-02-2021 @ 16:56 | Υπεροχο!Μπραβο,Ζωη!!! ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | | iokasth
16-02-2021 @ 12:20 | Πολυ πολυ ωραιο.!
Ευαισθησία άφθονη, μα και ρεαλισμό στο βάθος βαθος ,
ετσι ισορροπούν οι παιδευμένες σκέψεις μας
Υπάρχουν φορές που ενώ δεν θέλουμε , το λεμε,,
οδηγούμενοι ομως, εκ των πραγμάτων την...ροή.
Και ο πόνος, γινεται ασύγκριτα πιο δυνατός.
Καθολα ωραιο !
Μπραβο σου..!
ΝεφΕλλη. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
