| |
Σκέψη ήρθε πικρή, κύλησε ένα δάκρυ.
Στάλαξε απ’ του ματιού την άκρη,
σε κόλλα χαρτιού λευκή.
Άγραφο γράμμα σε μια χαμένη αγάπη.
Το μολύβι με μύτη σπασμένη, στέκει στ’ αυτί.
Το σκοτεινό δωμάτιο,
φωτίζει στο τραπέζι, ένα λιωμένο κερί.
Στο τζάκι, η φωτιά όνειρα καίει.
Κούτσουρα τα λόγια, πέτρα η ψυχή.
Άσχημο διαλέξαμε καιρό• αυτό για όλα φταίει.
Όλα τα σκέπαζε το χιόνι, που’ πεφτε σαν βροχή.
Θα περάσει όπως τόσοι κι αυτός ο χειμώνας.
Ήταν αλλιώς. Κράτησε μήνες, μα φάνηκε αιώνας.
Τα χιόνια θα λιώσουν.
Τα δίπλα-δίπλα βήματα μας θα σβηστούν.
Ο Απρίλης όλος ένα λουλούδι.
Η άνοιξη στα χείλη γλυκό τραγούδι.
Ελεύθερα πουλιά οι καρδιές μας θα πεταρίζουν.
Από κλαδί σε κλαδί μ’ άλλο ταίρι, θα ερωτοτροπούν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
