Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μάθημα ζωής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μάθημα ζωής
 Προχθες τηλεφώνησε στο γραφείο μια γυναίκα που είχε κάνει λάθος στο νούμερο - νόμισε πως πήρε στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής - και με φωνή που ίσα ισα ακουγότανε ζητούσε βοηθεια γιατι ο αντρας της την κακοποιει..... είπα μόνο ........" συγγνωμη λάθος"
 
Γύριζα στο ρολόι μου τους δείκτες της ζωής
Και σ’ είδα εκεί να στέκεσαι ψυχρός κι επιμελής
Γκρίζο κοστούμι φόραγες μ’ άσπρη πουκαμισιά
Με τα γυαλιά ν’ αντανακλούν φόβους και ουρλιαχτά

Δίπλα στον μαυροπίνακα όρθια η Λενιώ
-Δεν έμαθες το μάθημα; για θα σου δείξω εγώ!
-Δάσκαλε, σε παρακαλώ, άλλο μη με χτυπάς!
Πονάει βαθιά αυτή η σκιά της μαύρης μελανιάς

-Μην την χτυπάς πια!!! ούρλιαξα κι έτρεξα να χωθώ
Ανάμεσα στον σάτυρο και την μικρή Λενιώ
-Δε βλέπεις πως γκριζάρανε τα μαύρα της μαλλιά;
Τα δέρμα τσαλακώθηκε και γέρασε η καρδιά

Πάψε, φτάνει πια ο στραγγαλισμός της άσπιλης ψυχής
Μπροστά στους μαθητές σου μέλλει να δικαστείς
Δίχως κοινό, κατήγορους, μάρτυρες, δικαστές
Θα σου χρεώσω μ’ ασπασμό, ισόβιους εραστές

Φύλαξα μες στα χέρια μου τα δάκρυα της Λενιώς
Τα ξέπλυνα απ’ την ντροπή που πλάθει ο βιασμός
Αυτό το μάθημα ζωής να ‘βγαινε απ’ τα σχολειά
Να μην δασκαλευτεί ποτέ ξανά σ’ άλλα παιδιά.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ερεθισματα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είναι σκληρό να θυμάσαι, μα πιο σκληρό να ξεχνάς......
 
Ζήνωνας
08-09-2006 @ 14:23
Πολύ καλό με σαφές μήνυμα. Εύχομαι να έχει πολλούς αποδέκτες.
ΑΙΟΛΟΣ
08-09-2006 @ 14:46
Πολύ όμορφο Χαρά…
Με ευαισθησία και ψυχή…
Καλό βράδυ… ::smile.::
seizeTHEday
08-09-2006 @ 16:51
Πολύ όμορφα δοσμένο αυτό που έγραψες
και πολύ σκληρό και απάνθρωπο το τηλεφώνημα που δέχτηκες...
Καλό σου βράδυ!
::smile.::
MARGARITA
08-09-2006 @ 17:04
Καλημέρα Χαρά μου
Είναι σκληρό να θυμάσαι, μα πιο σκληρό να ξεχνάς......

στάζει ανθρωπιά, αλήθεια και ευαισθησία ::up.:: ::smile.::
Σκιά
09-09-2006 @ 02:22
Χαρά μου καλημέρα.
Απο την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως η ψυχή σου είναι γεμάτη με ευαισθησία και αγάπη.Μου το επιβεβαιώνεις κάθε φορά που σε διαβάζω.Όταν είδα και τη μορφή σου σε κάποια άλλη σελίδα σκέφτηκα: ένας άγγελος άφησε τον ουράνιο παράδεισο και ήρθε στη γη για να μας δείξει τι σημαίνει ομορφιά.
Γι αυτό που έγραψες τι να πω.Ανθρώπινο, όμορφο, αληθινό.
Χαρά μου να σε διαβάζω Χαρά.Πολλά φιλιά. ::love.::
agrampeli
10-09-2006 @ 06:01
::sad.:: ::sad.::
AATON
12-09-2006 @ 19:53
Χαρά,
μου έφερες στο νού αναμνήσεις πικρές, με γύρισες πίσω δεκαετίες...χρόνια σκληρά και δύσκολα...μα το ποίημά σου απαλύνει την πίκρα απο τις θύμησες...να 'σαι πάντα καλά Χαρά!
AATON
12-09-2006 @ 19:57
(τώρα που διάβασα το σχόλιό σου....με πόνεσε αυτό που διάβασα, ελπίζω να πήρε μετά τον σωστό αριθμό...και τώρα κατάλαβα το βαθύτερο νόημα του ποιήματός σου Χαρά...τ έ λ ε ι ο ! )

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο