| |
μιλάω με το φεγγάρι
μιλάω με τ αδεσποτα
μασώ καπνό
τα βραδυα γυρναω στο πάρκο
στα βήματα του κυρίου Χριστιανόπουλου
πίνω πορτοκάλι χυμό και νερό
πολύ νερο
ψαχνω ενα κορίτσι που θα μου κάνει
νόστιμες μακαρονάδες
σκαβω μνήματα ματώνω πληγές όλα τα κάνω
προκειμένου να μου χαριστεί το ποίημα
όχι δεν είμαι ποιητής
ανθρωπος είμαι όπως όλοι μας
που ώρες ώρες ματώνω
και τότε γραφονται τα ποιήματα
τ 'ακους Μαρία ;
δωσ μου το χέρι σου κλείσε μου το στομα
μη μ αφήνεις γυμνό να γυρνώ στους δρόμους
θα με κατασπαράξουν...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
