| |
| | Κάποιες Απόκριες πριν |  | | |
Φοράει τη στολή της, τη μάσκα της βάζει,
το σπίτι κλειδώνει και με βήμα αργό
στην προβλήτα πηγαίνει, η νύχτα της μοιάζει,
τ’ αστέρια γνωρίζουν τον κρυφό της σκοπό.
Τριγύρω της όλοι χορεύουν, γελάνε,
στον αέρα αντηχούν γλυκές μουσικές,
ζευγάρια κι ελεύθεροι, παρέες γλεντάνε,
η πόλη ζει ξέφρενες στιγμές γιορτινές.
Εκείνη όμως τίποτα δεν την αγγίζει,
σα να ’ταν αόρατη ανάμεσά τους περνά,
βαδίζει ώσπου φτάνει εκεί που γυαλίζει
το φεγγάρι στο πέλαγος κι η καρδιά της σκιρτά.
Τον βλέπει που κάθεται και την περιμένει˙
δεν ξέρει ποιος είναι, δεν τον είδε ξανά,
δυο μάσκες που στάθηκαν κάτω από ένα αστέρι
κι υπόσχεση έδωσαν για μια εβδομάδα μετά...
Δυο ξένοι που βρέθηκαν με κοινούς φίλους,
τους σύστησαν κι όλα αλλάξαν μεμιάς...
Κυλούσαν οι ώρες και της είπε εκείνος
«μη βγάλεις τη μάσκα σου αυτή που φοράς».
Στη μέση της νύχτας τον πήρε απ’ το χέρι
και φύγανε οι δυο τους από τη γιορτή,
στο λιμάνι περπάτησαν, φυσούσε τ’ αγέρι,
κυμάτιζε η θάλασσα, η πολιτεία χρυσή...
Τρεμόπαιζαν τ’ άστρα στης νύχτας το θόλο
και κάποια χαράζανε δική τους τροχιά˙
μια ευχή απ’ τα χείλη κι αυτό ήταν όλο
«εδώ να βρεθούμε σε μια εβδομάδα ξανά».
----------------------------------------------------------------
Τη βλέπει να φτάνει κι η καρδιά του αργολιώνει,
η μάσκα είναι δίπλα του, τώρα δεν τη φορά,
σαν τον πλησιάζει, τα χέρια σηκώνει,
τη μάσκα της βγάζει και της χαμογελά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
02-03-2021 @ 14:01 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Ζωή Α.
02-03-2021 @ 16:11 | ,,,δυο μάσκες που στάθηκαν κάτω από ένα αστέρι...
!!! ::love.:: !!! ::up.:: | | iokasth
02-03-2021 @ 18:55 |
Στη μέση της νύχτας τον πήρε απ’ το χέρι
και φύγανε οι δυο τους από τη γιορτή,
στο λιμάνι περπάτησαν, φυσούσε τ’ αγέρι,
κυμάτιζε η θάλασσα, η πολιτεία χρυσή...
!!!!!
Εχει νοσταλγία το ποίημά σου και ομορφιά..
Γλυκά μελαγχόλησα..
Ομορφιά, εικόνες, ηρεμία ,γαλήνη,
Μαγεία η νύχτα για εκείνον και κείνη
εκει θα μείνουν ολη την νύχτα
κάτω απ τα αστέρια θα ξεχαστούν,
εως το χάραμα που θα ροδίσει και θα..σβηστούν.
ΝεφΕλλη
| | inokrini
02-03-2021 @ 23:30 | Τη βλέπει να φτάνει κι η καρδιά του αργολιώνει,
η μάσκα είναι δίπλα του, τώρα δεν τη φορά,
σαν τον πλησιάζει, τα χέρια σηκώνει,
τη μάσκα της βγάζει και της χαμογελά... ::love.:: ::love.:: | | zari.kardias
03-03-2021 @ 02:04 | Τρεμόπαιζαν τ’ άστρα στης νύχτας το θόλο
και κάποια χαράζανε δική τους τροχιά˙
Ωραία-μοιραία συνάντηση!!! ::up.::
Ομορφιά & νοσταλγία!!!::love.::
Καλό Μήνα... | | Μάϊκ Χίτζ
03-03-2021 @ 05:04 | Καλημέρα Ειρήνη !!!
Ερωτισμός, λυρισμός, ρομαντική διάθεση και γλυκύτητα της έκφρασης είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το ποίημά σου !!!
Όλα αυτά τα έχεις συνδυάσει άρτια με θαυμάσιες εικόνες της φύσης (…«γυαλίζει το φεγγάρι στο πέλαγος», «φυσούσε τ’ αγέρι, κυμάτιζε η θάλασσα», «Τρεμόπαιζαν τ’ άστρα στης νύχτας το θόλο και κάποια χαράζανε δική τους τροχιά»…κλπ) οι οποίες, κατά τη γνώμη μου, δείχνουν την αγάπη σου για αυτήν !!!
Το ποίημά σου είναι (με μια λέξη) πανέμορφο !!!
https://www.youtube.com/watch?v=IVnBq5W4H3c
::up.:: ::love.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
03-03-2021 @ 11:02 | πολύ όμορφο το ποίημα σου Ειρήνη !
Γεμάτο εικόνες ,λυρισμο και συναίσθημα ... ::theos.:: | | Γιάννης Κατράκης
07-03-2021 @ 11:37 | Τον βλέπει που κάθεται και την περιμένει˙
δεν ξέρει ποιος είναι, δεν τον είδε ξανά,
δυο μάσκες που στάθηκαν κάτω από ένα αστέρι
κι υπόσχεση έδωσαν για μια εβδομάδα μετά...
Πανέμορφο όλο Ειρήνη ιδιαίτερο και νοσταλγικό
Καλή βδομάδα
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΜΙΧΑΛΗΣ 63
20-03-2021 @ 13:53 | Πολύ όμορφο !!!!! ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
