| |
| | Πουλί σε ημεροβίγλι |  | | | Μια εξομολόγηση....σας κάνω, να μου είστε όλοι καλά. | | |
Εγώ είμαι αετού γενιά, τ` άδικο δεν προσκύνησα
διάβηκα δρόμο αγκαθιών, για το δίκαιο κίνησα.
Πολύ ψηλά επέταξα κι` είδα την οικουμένη
με πόνο, αναστέναξα, θεέ μου, οι αδικημένοι.
Ανθρώπους τους αγάπησα, πορεία παθών κάθε βήμα
με το καημό κοιμήθηκα κι` αρνήθηκα το κρίμα.
Σε ποταμούς ξεπλύθηκα, δεν έχω αμαρτήσει
άνθρωπο δεν αδίκησα, έχω πολύ αγαπήσει.
Σ` ανήλιους δρόμους βάδισα έψαχνα πάντα φως
και στους θεούς εζήτησα, να ευημερεί ο λαός.
Τον πόνο σα μικρό παιδί, έζησα στο πετσί μου
την αγάπη έκανα σκοπό, καθάρια η ψυχή μου.
Οι άνθρωποι με πλήγωσαν, βρέθηκα στο σκοτάδι
πολύ ψηλά υψώθηκα και έδωσα το χάδι.
Το δρόμο του κακού, ποτέ μου δεν τον πήρα
είχα τον ήλιο αγκαλιά, ξέφυγα απ` τη μοίρα.
Στα βάτα, στις ξερολιθιές, διάβηκα παιδί
πίσω γυρνώ!! δεν ξέχασα κι` οι θύμησες κλειδί.
Ψωμί με λάδι έφαγα, παπούτσια δανεικά
πενήντα χρόνια έψαξα, να βρω ιδανικά.
Πήρα το λόγο του θεού, τον έκανα σκοπό μου
στους δυο χιτώνες έδινα, ένα στο διπλανό μου.
Μες σε σπηλιά γεννήθηκα, η μάνα, ήταν αετός
με δυο κουρέλια μ` έντυσαν, προστάτης ο θεός.
Κλαράκι που μεγάλωσε, πάνω στο λιθαράκι
κουνιότανε ολημερίς, του`λειπε το χαδάκι.
Η ορφάνια και η στέρηση, βαθιά σημάδια αφήσαν
ένα αστέρι έψαχνα, τα νιάτα δεν λιγήσαν.
Εξήντα χρόνια πίσω μου, με γλύκα τα μετράω
σβήστηκαν όλες οι πληγές, σαν το παιδί γελάω.
Πήρα την εγκατάλειψη, την έκανα θυσία
αγάπησα, αγαπήθηκα, αυτό έχει σημασία.
Κοντά εις το μεταίχμιο αντίστροφης πορείας
συνείδηση έχω καθαρή και μάνα είμαι λατρείας.
Αξιώθηκα με αγιασμό, εγώ να γίνω μάνα
το κυπαρίσσι μου κοιτώ, της Παναγιάς καμπάνα.
Με το μολύβι που κρατώ, νιώθω ευλογημένη
και ακουμπάω μια ψυχή, που μια ζωή επιμένει.
Θέλω να ζήσω για να δω, το κόσμο ευτυχισμένο
περβόλι αγάπης όλη η γης. Χάρε θα σε προσμένω.
Αν έρθεις νωρίτερα, με θάρρος θα μιλήσω,
δεν ήρθε η ώρα Χάροντα, θέλω κι` άλλα να ζήσω.
Μια συμφωνία κυριών, μαζί σου θα υπογράψω
εγγόνια να φιλήσω εγώ, έχω κι` άλλα να γράψω.
Κι` όταν τελειώσω μια Αυγή, στου Αχέροντα τη πύλη
στ` άσπρα ρούχα θα ντυθώ, πουλί σε ημεροβίγλι.
8-3-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
Χρόνια πολλά σ` όλες τις γυναίκες, που είναι το άλας της γης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
08-03-2021 @ 08:52 | Μου βγήκε λίγο μεγάλο βρε παιδιά τι να κάνω? να το κόψω....φιλιά σ` όλους .Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | iokasth
08-03-2021 @ 09:05 | Καλημέρα και ανταποδίδω ευχές.
Μπορεί να σου βγηκε μεγάλο, (τυχαίνει στην ροη, ο ένας στίχος να φέρνει τον άλλον )
αλλά περιεκτικό, είχες να γράψεις.
ΝεφΕλλη. | | ΙΚΑΡΙΟΣ
08-03-2021 @ 10:24 | Πήρα το λόγο του θεού, τον έκανα σκοπό μου
στους δυο χιτώνες έδινα, ένα στο διπλανό μου.
Πήρα την εγκατάλειψη, την έκανα θυσία
αγάπησα, αγαπήθηκα, αυτό έχει σημασία.
ολόκληρο είναι ένα καταπληκτικό ποίημα, με πολύ δυνατές πινελιές γραφής...Μπράβο Γεωργία!!!!
| | john_karaha
08-03-2021 @ 14:43 | Η ΑΜΑΡΥΛΙΣ εκφράζεται με συνειδητή συγκατάβαση | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
