| |
...
Σαν τέλειωνε το χρέος,
απ' το πικρό πανηγύρι οι μισοί σα γυρνούσαν,
τους νεκρούς έναν έναν μετρώντας,
πατωσές την εκδίκηση εστοίβαζαν.
Σαν τέλειωνε το χρέος,
τα όπλα κρεμούσαν στον ίσκιο του πένθους
και τη χέρα απλώνοντας,
παίρναν τα όπλα του άλλου χρέους
που τα λένε αξίνα αλέτρι και ίδρο
τυροκομειό τιμιότη και μόχθο,
και χωρίς χασομέρι και ξάργητα
δρασκελίζαν τον πόνο,
τη δουλεύτρα αυγή να προλάβουν,
βιαστική που περνούσε αξημέρωτα.
Ράτσα περήφανη,
με ροζιασμένα τα χέρια
πάλεψαν αμίλητοι την πέτρινη μοίρα.
Στη διακονιά ποτέ τους δε βγήκαν.
Και το θρήνο, βουβό τον επάλεψαν,
που θέλει κι εκείνος καιρό για να σβήσει.
....... συνεχίζεται.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
