Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στρείδια στην αμμουδιά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129935 Τραγούδια, 269264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στρείδια στην αμμουδιά
 Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.
 
Εμέ μ` αρέσει να γυρνώ, μαζί με τ` αλανάκια
κι` ότι μου τύχει και πονώ, θα γράψω δυο στιχάκια.
Έχω χαρτιά πολλά χαρτιά κι` όλα τα μουτζουρώνω
και ζωγραφίζω δυο πουλιά, να` χουν φωλίτσα μόνο.

Έχω μελάνι για καημούς, μελάνι για ευτυχία
έχω ότι βάλει ο νους, να φτιάξω μια ιχνογραφία.
Βάζω στη μέση χαρακιά, μ` ένα σταυρό η αγάπη
βάζω και δυο γλυκά φιλιά, ένα βουνό με πάθη.

Μέσα σε θάλασσες γυρνώ, να βρω ένα κοχύλι
κι` όλο δακρύζω και μιλώ, για όσα δεν λεν τα χείλη.
Εμέ μ` αρέσει να γυρνώ με μουσικής μια πένα
να τον αντέξω το καιρό κι` όλα του τα γραμμένα.

Έχω δοξάρια, έχω βιολιά, να τυλιχτώ σε μουσικές
όταν πονάνε τα καρφιά, βάζω δυο πινελιές.
Δυο πινελιές μ` αρώματα κι` όλο γυρίζω πίσω
βάζω χίλια χρώματα, σε κάδρο, για να ζήσω.

Μια μολυβιά, την αυγή, σαν θέλω θα γελάσω
σαν θέλω να` βρω Ανατολή, σ` ορίζοντες να φτάσω.
Εγώ αγαπάω το χαρτί, μου δίνει, με λυτρώνει
κόβω ένα βασιλικό κλαδί και γράφω, μια ανεμώνη.

Ξυπνώ πρωί κι` έχω χαρά, θα ζωγραφίσω ένα γερανό
στ` άδεια μου τα χέρια, γαλάζιο, θα βάλω ουρανό.
Θα βάλω, μια μικρή βαρκούλα, κόκκινη με πανί
και θ` ανοιχτώ στα πέλαγα, στου κόσμου τη σκηνή.

Φτιάχνω δυο ιχνογραφίες μπλε, χαρίζω δυο φιλιά
κι` όλο μιλάω, εαυτέ, πότε θα φύγεις με πουλιά.
Έχω κεράκι, έχω σκοπό, θέλω κι` άλλα να γράψω
θέλω μονάχα ν` αγαπώ, θέλω κι` άλλα να μάθω.

Γερνώ με μια μικρούλα πένα, κι` όλο χορεύω, χορεύω
κόβω λευκά κρινάκια και τη ψυχή μερεύω.
Κάπως έτσι συμβαίνει κι` όλο περνούν τα χρόνια
σ` ένα χαρτάκι μένει, πρώτης αγάπης η κολώνια.

Κάπως έτσι συμβαίνει και μουτζουρώνω το χαρτί
σ` ένα χαρτάκι μένει, το κυπαρίσσι το δεντρί.!!!
Κι` όπως αχνά ξημερώνει, θα` χω ένα χαρτί ακόμα
γλυκά να μου θυμίζει, εκείνο το φιλί στο στόμα.

Στης Αλκυόνης τον αφρό, σαν είμαστε κι` οι δυο παιδιά
σαν λύνονταν τα γόνατα, στρείδια στην αμμουδιά.

14-3-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΙΚΑΡΙΟΣ
14-03-2021 @ 18:04
Πολύ ωραίο Γεωργία...Καλή Σαρακοστή εύχομαι...
Μπόσινας Νίκος
14-03-2021 @ 20:04
Πάρα πολύ ωραίο Γεωργία!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-03-2021 @ 09:12
Ευχαριστώ φίλε Ικάριε και φίλε Νίκο, ευχαριστώ ιδιαίτερα κι` όλους εσάς τους αναγνώστες. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο