| |
| | Με της ψυχής τ' αρώματα |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους. | | |
Κινήσαμε νωρίς, να βγούμε απ` το σκοτάδι
κι` έλεγες φως μου πως μπορείς να ζήσεις μ` ένα χάδι.
Πάνω στη πέτρα χτίσαμε, με πόνο και με δάκρυ
κι` έλεγες πως μπορείς, να ζεις δίχως αγάπη.
Βρήκαμε δυο ψηλές ιτιές, που κελαιδούν αηδόνια
κι` έλεγες πως σου φτάνουν, δυο μοναχά σεντόνια.
Βγήκαμε προς τη θάλασσα, που κατοικούν οι φάροι
κι` είπες, ο δρόμος ανοιχτός κι` η αγάπη ένα κουβάρι.
Και σου` λεγα, και σου` λεγα, πως το κερδίζουν το φιλί
σαν φτάσουνε στα ξέφωτα και δουν Ανατολή.
Είπες μακριά είναι η θάλασσα κι` έχει τρικυμία
για σε, ζωή τη χάλασα, απ` τα μικρά θρανία.
Μια ψευδαίσθηση και μόνο, ήταν η ζεστή φωλιά
φύσηξε άνεμος βοριάς και πάγωσε η καρδιά.
Μόνη ήταν, μόνη μένει, μόνη έχτιζε μια ζήση
γκρίζο ήταν το σύννεφο, που πάνω του είχε χτίσει.
Σου είπα δεν αγάπησες ποτέ, άλλον απ` τον εαυτό σου
δεν μοιράστηκες φιλί κι` έχτιζες στο εγώ σου.
Με της ψυχής τ` αρώματα, μπλέχτηκα σ` ένα σύρμα
συ δεν ξέρεις ν` αγαπάς ` κι` έμεινα πάντα θύμα.
16-3-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Elen Louka
16-03-2021 @ 10:08 | ::love.:: ::up.:: | | malkon64
16-03-2021 @ 11:45 | Εξαιρετικό ....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Μπόσινας Νίκος
16-03-2021 @ 13:36 | Ωραίο Γεωργία! | | ΒΥΡΩΝ
16-03-2021 @ 14:38 | ::up.:: π ::love.:: ::up.:: | | liontari73
16-03-2021 @ 19:23 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
