| |
Αρνήθηκες να σε μαράνει το φθινόπωρο
να σε παγώσει ο χειμώνας
Αρνήθηκες τα αρώματα της άνοιξης
να σε ξεράνει καύσωνας
Αγριολούλουδο σε φύση ερημιά
κρύβεις την ομορφιά σου
Περιμένεις να σε ανακαλύψει ο άνθρωπος σου
να σου χαρίσει συντροφιά
Φυσά ο άνεμος
μα εσένα δε μπορεί να λυγήσει
Κοιτάς πάντα τον ουρανό
κι εύχεσαι εκείνο το τέλος να αργήσει
Η δροσιά σου τα σύννεφα του
η ζεστασιά ο ήλιος του
Κοιτά γύρο σου όλα είναι δικά του
νιώθεις σαν να ‘σαι ο μόνος φίλος του
Δε φοβάσαι να ανοίξεις την ψυχή σου
Ότι κι αν πεις κανείς δε θα τα ακούσει
Μόνο εκείνος που σου χαρίζει κάθε μέρα τη ζωή σου
θα δώσει ομορφιά, άρωμα και τη χαρά στην ύπαρξη σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
