| |
Χαμένος στο λαβύρινθο που ονόμασαν ζωή,
διέξοδο κινδύνου αναζητούσα,
δεν άντεχα να ζήσω στη σιωπή,
έτσι στους τοίχους μου μιλούσα.
Δε με ηρέμισαν ποτέ, άδεια τραγούδια,
ούτε τα ποιήματα που έρωτες υμνούν,
από παιδί, εγώ ποθούσα μεγαλεία,
όλοι οι άνθρωποι σα φίλοι να βρεθούν.
Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό…
Σκεφτόμουνα πως θα άλλαζε ο κόσμος των μεγάλων,
θα πέταγαν τα όπλα τους και θα ‘βρισκαν σκοπό.
Μα δυστυχώς μεγάλωσα και μάζεψα τα χέρια,
ποτέ δεν ενωθήκαμε να γίνουμε πολλοί,
αν όλα τα παιδιά της Γης ‘δίναν γερά τα χέρια,
δε θα υπήρχαν πόλεμοι, κράτη και αρχηγοί!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
