| |
Ματσακονίζω τη σκουριά του χρόνου
κι αναδύεται το μαύρο χρώμα της αβύσσου.
Το πέρασμα του βλέμματος μέσα από τον καθρέφτη
αφήνει το μετείκασμα της θλιμμένης όψη σου.
Ανάβω τα φώτα φεύγουν οι εικόνες
και μένει η σκουριά του χρόνου
μαζί με το απορρέον ερέθισμα ψευδαισθήσεων
και η γλυκόπικρη αύρα των υποσχέσεων.
Ανοίγω το παράθυρο ,
μπαίνει το φως του ζωοδότη
μαζί του και η ελπίδα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
