| |
Αιγαίο μου, με τα κύματα, την αγάπη μου, πού την πας;
Μυριάδες, σού γράφουν ποιήματα, τη φουρτούνα σου να σιωπάς.
Τα ποιήματα, γίναν σήματα και τα λόγια τους δεν τ' ακούς.
Σαν φάροι παλιοί, συντρίμματα, που 'χουν πάνω σταυρούς λευκούς.
Αιγαίο μου, μες στον γήλιο σου, κλεις τ' αμέτρητα τα νησιά.
Το χάραμα με τον ήλιο σου και το δείλι με τη δροσιά.
Συμπάθα με, χαμογέλα μου και λυπήσου με, τώρα εδώ.
Και φέρε μου την κοπέλα μου, πάλι πίσω, για να τη δω...
Αιγαίο μου, με τα κύματα, την αγάπη μου, πού την πας;
Μυριάδες, σού γράφουν ποιήματα, τη φουρτούνα σου να σιωπάς.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
