Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πεζό 1ο - 2ο μέρος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130000 Τραγούδια, 269286 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πεζό 1ο - 2ο μέρος
 
Πόσες ώρες πέρασε καθισμένη σ' αυτή τη στάση, ούτε που κατάλαβε...¨Εχει σκοτεινιάσει έξω...Ο αέρας δυναμώνει...Ακούει τα φύλλα των δέντρων που λυσσομανούν.... Τι ώρα να ' ναι άραγε;
Σηκώνεται αργά.. Το σώμα της πονάει από την ακινησία..Μια αναλγησία κορμιού και καρδιάς..
Βάζει ένα '' c.d.'' να παίζει..Εχει ανάγκη από μουσική..Μελαγχολική μουσική...Να νιώσει ότι κάποιος συμμερίζεται την εσωτερική της αποσάθρωση...Λες και οι μελωδίες είναι πλάσματα ζωντανά, ικανά να την παρηγορήσουν...Αχ!!! πόσο χρειάζεται μιαν ανθρώπινη παρουσία, δίπλα της αυτήν τη στιγμή...Να την καθησυχάσει και να της πει πως όλα θα πάνε καλά...Αλλά, που να βρεθεί; Ολοι οι φίλοι λείπουν σε διακοπές..Και η ίδια πολύ περήφανη...Πάντα αυτή η περηφάνεια της...
''- Που να τους ενοχλώ τώρα με τα δικά μου...Λες και δεν έχουν από μόνοι τους αρκετές σκοτούρες-''...Η μόνιμη επωδός της...




Μόνη ξανά...Πάντοτε μόνη αισθανόταν εξάλλου...Εκτός από μερικές,- πολύ λίγες- , στιγμές, που είχε την ψευδαίσθηση της συνύπαρξης μαζί του...Στιγμές έντονου πάθους και κάποιες άλλες
ήρεμες, που κάθονταν αγκαλιά και σιωπηλοί, μιλούσαν για τα πάντα....Ιδέες και όνειρα που τους έφερναν κοντά και ένιωθε την ολοκλήρωση και την ευτυχία, να της χτυπούν δειλά την πόρτα...
Μόνο τότε.....Αλλιώς...Μόνη.....Ακόμη και μαζί του...Πιο μόνη από ποτέ αισθανόταν εκείνες τις φορές...Μπορεί να στεκόταν πλάι της, να την κρατούσε απ' το χέρι, όμως αυτή βρισκόταν ήδη πολύ μακριά...Σε μέρη απάτητα, με φεγγάρια και νερά...Χάσμα αγεφύρωτο....Τα μάτια του,- δυο μονοπάτια ξένα-, έτσι τα ένιωθε...Γυαλί, καθρέφτης το βλέμμα του και τρόμαζε με αυτό που αντίκρυζε...Ποιος είναι αυτός ο άγνωστος δίπλα μου, συλλογιζόταν.....
Το φιλί του ήταν που την επανέφερε, σε τέτοιες περιπτώσεις...Την προσεδάφιζε ξανά στη γήινη πραγματικότητα, στο παρόν..Στο δικό τους μικρόκοσμο....
Και πλάνταζε τότε...Μέσα της πλάνταζε...Βαθιά.....Αλλά, ήταν ερωτευμένη...και όλα του τα συγχωρούσε...Ξεχνούσε....Ξεχνιόταν...Στην ακαλιά του και στα χάδια του....Ερωτας άχρονος και άχωρος....


Μέχρι προχθές......






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Όλα για ένα σύννεφο προκαταβολή...
 
MARGARITA
11-09-2006 @ 01:10
....Ερωτας άχρονος και άχωρος....και άχρωμος......
μέχρι προχθέε.......

Νεφέλωμα καλημέρα μου άρεσε πάρα πολύ
το βαθύ σου χωρίς τίτλο
::smile.::
Σκιά
11-09-2006 @ 10:57
Μου άρεσε πολύ Νεφέλη.Καλό απόγευμα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο