| |
Εγώ που είχα μια ελεύθερη καρδιά
και σε κανέναν δεν χρωστάω εξηγήσεις
για σένα κράταγα μι’ απέραντη αγκαλιά
χωρίς μισόλογα, χωρίς παρεξηγήσεις
Σε άφησα να φύγεις μακριά
τα όνειρα τα εφηβικά να κυνηγήσεις
να γίνω μια ανάμνηση παλιά
που πίσω πια δεν θέλεις να γυρίσεις
Ο χρόνος φεύγει γρήγορα κυλά
μα ο έρωτας που γίνεται θυσία
σου επιστρέφει πίσω δανεικά
σου ξεχρεώνει κάθε αμαρτία
Στα θέλω μου δεν θέλω υποταγή
η μόνη έγνοια η δική σου ευτυχία
μαζί δεν βάλαμε ποτέ υπογραφή
μα τώρα έχουμε μια δεύτερη ευκαιρία
Τι κι αν πήραμε δρόμους χωριστούς
ο έρωτας βρίσκει το δικό του μονοπάτι
όσο κι αν αντιστέκεται ο νους
εκείνος χτίζει στην άμμο ένα παλάτι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
