| |
Όταν μοιραία
σάλπαρα με το καραβάκι του Οδυσσέα
πριν χρόνους δέκα
τάχα για μια πατρώα γη, για μια γυναίκα
«χαλάλι οι κόποι»
είπα «για σένα ανέγγιχτη μου Πηνελόπη...»
Μα έκανα λάθος
δεν ήταν η επιστροφή μου ο μέγας άθλος
ήταν που εντός μου
βρήκα και μέρωσα τα τέρατα του κόσμου
τα λιμασμένα
που κατασπάραζαν τους άλλους μα κι εμένα
κι όλο αρμενίζω
μα μόλις βλέπω την ακτή πίσω γυρίζω
ύψος και βάθος
αυτός δεν είναι νόστος, είναι θείο πάθος
σταυρός κατάρτι
κι ο προορισμός αχνή κουκίδα σ’ ένα χάρτη
κι έτσι με το μυαλό
γιαλό - γιαλό
αιώνιος ταξιδευτής χωρίς ταξίδι
Ιθάκη ή Γολγοθάς;
όπου κι αν πας
οι άνθρωποι κι οι τόποι μένουν πάντα ίδιοι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
