| |
Υπηρεσία καθαριότητας
Στη βιβλιοθήκη υπάρχει από πάντα ένα σταματημένο ρολόι
Μπρούτζινο ρολόι, σκαλιστό και βαρύ πολύ
Δώρο κάποιου ακριβοδίκαιου φίλου του πατέρα που το όνομά του
λησμονήθηκε μέσα στα χρόνια
Επισκιασμένο από τα σκληρά, θορυβώδη και ψυχοφθόρα
κουδουνίσματα του ρολογιού
(γι’ αυτό και μόνο ελάχιστες φορές χάρηκε το χρόνο)
Που το ξεχνούσαμε τις καθημερινές και το ξεσκονίζαμε
επιμελώς τα σαββατοκύριακα
Κι έπειτα το αφήσαμε εκεί, στην ίδια θέση του, μια ακούραστη
ντροπή, άρρητη
Θυμάσαι;
Καβαλούσαμε εξημερωμένες νύχτες
Κι όμως εμείς νομίζαμε ότι τιθασεύουμε τα αγριότερα στοιχειά
Και φέρναμε ένδοξοι το πορφυρό χάραμα πάνω στις μουντές
ταράτσες
Ο ήλιος ήταν υπηρέτης κι εμείς αφεντάδες
Κι όλα τα άχραντα ήταν πενηνταράκια παρατημένα στο κρυστάλινο
τασάκι στο τρίτο ράφι, το ακριανό
Τώρα ξέρουμε
Όλο περιδιαβαίνουμε τους ίδιους γνωστούς διαδρόμους
Λογιώ λογιώ ώρες λουφάζουν στις μοκέτες, μωλωπισμένες απ’ τα
σβησμένα βήματα
Οι σκόνες ακολουθούν τα μισόλογα βαριεστημένων συζυγικών
καβγάδων γεμάτων πούδρα εισαγωγής
Και κάπου - κάπου μια κατάρα ζευγαρώνει με παππουδίστικες
παντόφλες νούμερο 44, χρώματος μπεζ ή γκρι
Εκεί ακριβώς στεκόμαστε τώρα και ισιώνουμε τα σκεπάσματα γιατί
τα ρεύματα ποτέ δεν ωφέλησαν κανέναν
Πέρα από κάτι τυχοδιώκτες, με δυσβάσταχτα υποκοριστικά, που
κάποτε ήταν Επαμεινώνδας ή Απόστολος
Υ.Γ.:
Να θυμηθούμε πρέπει πάση θυσία σε μια πλευρά να
διατηρηθεί έστω και σ’ ένα απειροελάχιστο χαρτί η υπόνοια ενός
αποτυπώματος
Τσαλακωμένο ή σκισμένο δεν ενδιαφέρει ποσώς κι εξάλλου
η πολλή εξωστρέφεια πάντα χαρακτήριζε τους φαφλατάδες
Τώρα όλα υποχωρούν στη σιωπή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
