| |
Βαθιά στα στήθια της φωτιάς
το χέρι μου θα βάλω
την πυρωμένη της καρδιά
νά κόψω και να βγάλω.
Που μού καψε το σπίτι μου
και τους δικούς μου ανθρώπους
και μ έχει στείλει πρόσφυγα
στης μοναξιάς τους τόπους.
Φταίχτες κι ένοχους γυρεύω
πέστε μου που να τους βρω
σε μια σκάρτη κοινωνία
σ' έναν κόσμο πονηρό.
Φταίχτες κι ένοχους γυρεύω
απ'το βράδυ ως το πρωί
μα ο φταίχτης διαφεντεύει
κι ο ένοχος κυριαρχεί.
Ξέρω δε φταίει η φωτιά
δε φταίει ούτ ο αέρας
που από πατέρας δυό παιδιών
δεν είμαι πια πατέρας.
Το δίκιο ζει εξόριστο
σ άγνωστο ξερονήσι
και να το βρω, το σύστημα
ποτέ δε θα μ αφήσει.
Φταίχτες κι ένοχους γυρεύω
πέστε μου που να τους βρω
σε μια σκάρτη κοινωνία
σ' έναν κόσμο πονηρό.
Φταίχτες κι ένοχους γυρεύω
απ'το βράδυ ως το πρωί
μα ο φταίχτης διαφεντεύει
κι ο ένοχος κυριαρχεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
