Ουτοπία
13-05-2021 @ 00:28 | https://www.youtube.com/watch?v=QOpWvVXQFCs
https://youtu.be/wkgdy0EuVKo
https://youtu.be/KuW2VMNArKs | |
aridaios
13-05-2021 @ 00:44 | Εαυτέ μου σελίδες ονείρων να κάψεις
και ποτέ μην τολμήσεις να μου πεις σ' αγαπώ. ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
inokrini
13-05-2021 @ 05:24 | Ένα βήμα πιο πέρα, του θεού είν' η πόρτα
να χτυπήσω, ν' ανοίξουν, στα ουράνια να μπω
να κριθώ, και ο νους σα χωρίσει απ' το σώμα
στη μεγάλη μου θλίψη το αντίο να πω. ::love.:: ::love.:: | |
Νικηφόρος Ουρανός 38
13-05-2021 @ 10:47 | Όχι!.. Δεν πρόκειται για μια απλή δημιουργία!
Αλλά για σπανίου κάλλους λυρική ποίηση!
Ένα μεγαλείο ποίησης!...
Που με συγκλόνισε!.. Με συνεπήρε!
Με συντάραξε κυριολεκτικά!..
Θερμά συγχαρητήρια, Πόλυ!
Καλή σου, μέρα!
| |
heardline
13-05-2021 @ 14:25 | Της καρδιάς μου οι στίχοι ενοχές κι αυταπάτες
δεν μιλούν για τις μέρες που η ζωή έχει φως
μοιάζουν πάντα μ' εκείνες τις χαμένες αγάπες
που αν ξεχάσεις θα νιώσεις τι θα πει λυτρωμός.
Κράτησα αυτή την ιδιαίτερη στροφή αγαπητή μου Πόλυ!!!
Πολύ εκφραστική κατάθεση ψυχής και γι αυτό
και ένα πανέμορφο ποίημα!!!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Αγιοβλασιτης
13-05-2021 @ 16:07 | Συνταρακτικό Πόλυ...
Μου έφερε στο νου το ευαγγελικό:
«Τότε λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου» (Ματθ. 26,38)
.. Μην ξεχνάς ότι στο τέλος ήρθε η Ανάσταση ::hug.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-05-2021 @ 19:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ζωή Α.
13-05-2021 @ 21:17 | Πώς να ζήσω στο τώρα με ανούσιες πράξεις
και κοινότυπα λόγια που βαθιά τα μισώ;
Εαυτέ μου σελίδες ονείρων να κάψεις
και ποτέ μην τολμήσεις να μου πεις σ' αγαπώ.
!!!!!! ::love.:: Καταπληκτικό!!!!!! ::theos.::
::up.:: !!!!!!και τα τραγούδια ξεχωριστά | |
Ουτοπία
13-05-2021 @ 22:36 | Σας ευχαριστώ πολύ. ::hug.:: | |
zari.kardias
16-05-2021 @ 23:22 | ...μοιάζουν πάντα μ' εκείνες τις χαμένες αγάπες
που αν ξεχάσεις θα νιώσεις τι θα πει λυτρωμός.
Πανέμορφα λυρικό!!! ::theos.::
...με βαθύ υποδόριο συναίσθημα!!! ::love.::
Ναι χάνονται οι διάττοντες αστέρες ...αλλά δεν ξεχνιούνται όλοι!!! ::hug.::
[ ...Ταχυδρομείο βραδινό με έχεις κάνει
είσαι πάλι ένα γράμμα που δε φθάνει...
...στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’ άφησες να πέσω...
...Νύχτες δίχως όνομα νύχτες χωρίς σκοπό
χαμένοι από χέρι χαμένοι και οι δυο...]
Μια κόκκινη γραμμή δεν γιατρεύει (...μάλλον!!!) | |
 |
