| |
Τις ώρες που ξεχνάς να ζεις
ξανά και περιφέρεσαι
στ' αλώνι κάποιου «πρέπει»
που δεν σου επιτρέπει
Να βρεις γαλήνιους μόλους
να δεις ουράνιους θόλους
καβάλα στ' άσπρο τ' άτι
να λες μου: «Amor fati»
Μην αγόγγυστα κοιτάς!
Χτίζουν σε γκρεμούς τα σπίτια μας
σπατάλη χρόνου και ελπίδων
στο πιθάρι των Δαναΐδων
Έλα!
Με ή και δίχως έρμα
Έλα!
Μπρος στου ήλιου το γέρμα
Έλα!
Βρες με... Λιώνει το κερί!
Eλα!
«Οι καιροί ου μενετοί»
Έλα!
Να σπάσεις σαν γυαλί
την σιωπηρή συνενοχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
