| |
Αν είναι η αγαπη να μας τυραννάει
Και από δω και από κει να μας γυρνάει
Κάνε με σε παρακαλώ λιμάνι
Να σου πω για το παλιό μου το καραβάνι
Φεγγάροπροσωπο μου κοριτσάκι
Φεγγεις τα σκοτάδια μου τα μαύρα
Κινείσαι σαν φωτιά και λαύρα
Με ταξίδεψες το δικό σου το κορμακι
Έτσι αλήτης έγινα για μιαν κοπέλα
Που περπάταγε στην βροχή δίχως ομπρέλα
Τα γέλια της αντιλαΛουσαν πάντου
Χαιδευαν τα νότια του ουρανού
Ήταν το καραβάνι κάποτε ξοπισω
Μα πριν προλαβω πίσω να γυρίσω
Το παλιό μου το καραβάνι
Τα σκοινιά του σπάνει
Κική Ματέρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
