| |
ΝΑ ΜΗΝ ΓΕΝΝΙΟΜΟΥΝ ΠΛΟΥΣΙΟΣ
Να μην γεννιόμουν πλούσιος, σαν τον ”γκαντεμούλη”
άλλα ένας φτωχός, πλην τίμιος δουλοπάροικος
βλέπω τα παιδιά τους ,να γίνονται και κείνα δούλοι
αλλά ο ρόλος του φτωχού μ’ αρέσει, είναι πιασάρικος
Τι να τα κάνω τα λεφτά, αφού όλοι με κοροιδεύουν
μεσ’την ψίχουλα μου, κανείς δεν σκύβει για να δει
από τις Μπαχάμες μέχρι την Καραϊβική, τα κύματα με παιδεύουν
όταν ξεσηκώνονται ,και φτάνουν στην ακτή
Αν μπορούσα και αυτά να τα τιθασεύσω
ευτυχισμένος θα ξυπνούσα κάθε πρωινό
και ως πρωθυπουργός αν κάποτε θητεύσω
νηνεμία θα επικρατεί ως τάφου μυστικό
Όλοι οι φτωχοί υπήκοοι ,καρδιά θα έχουν πλούσια
ποτέ μίσος δεν θα βγάλουν, για τις ανισότητες
των πάμπλουτων η ζωή χωρίς ενδιαφέρον, θα ναι ανούσια
γιαυτό θα μοιράζουν χαμόγελα, σε πολύ μεγάλες ποσότητες
Κανένα αδίκημα δεν θα ευδοκιμούσε
οι δικαστές θ’ άραζαν όλη την μέρα
μια ιδεολογία όλους θα τους καθοδηγούσε
πότε θα δουν κάποτε μια άσπρη μέρα
Το μόνο προνόμιο ,που θέλω να κρατήσω
είναι να μπορώ να δω, και γω μια άσπρη μέρα
για σκι να μπορώ να πάω στις Άλπεις, κι’ ακομα πάρα πέρα
για να μπορώ μεσ’τα λευκά, για όλους να τσουλήσω
Δύσκολο το τσούλισμα αλλά τι να κάνω
στην ζωή χρειάζονται θυσίες
ευτυχώς που έχω πολλούς στο βωμό επάνω
που τους θυσιάζω για να κάνουνε περιουσίες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
