| |
O χτύπος της καρδιάς
Περνούν τα χρόνια μα η καρδιά γι΄αγάπη επιμένει
και όσο χτυπά στο κάλεσμα ριζώνει πάντα εκεί
σε καλοσύνη λιμανιού με τα σκοινιά δεμένη
καρδιοχτυπάει σ΄ωκεανούς και πέλαγα σαν βγει.
Μόνο που ζωγράφος δεν μπορεί να πιάσει το κοντύλι
να ζωγραφίσει τους χτύπους της που πάλλουν κάθε στιγμή
κι ανάβουν σε κάθε αγάπη με κερί της άνοιξης καντήλι
και φύλακες άγγελοι με φτερά προσέχουν μη σβηστεί.
Ως και του δέντρου τα΄ακρόκλωνα, οι σμαραγδένιοι κλώνοι
έχουν κι αυτοί μία καρδιά, που στη ζωή ακουμπά
κι η ρίζα του στη μάνα γη αρχίζει και απλώνει.
και στα κλαριά του κάθε πουλί μαθαίνει ν΄αγαπά.
Αυτός ο χτύπος θα στηθεί ψηλά στο εικονοστάσι
και θάναι το ανάκρασμα ενός καντηλιού φωνή
αλάνθαστη θάναι η ζωή θα τρέξει να ξαποστάσει
και δυνατά κι αστόχαστα ο χτύπος θάναι γιορτή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
