| |
| | Το δυαράκι Πειραιά....στη μνήμη τους |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, να είστε καλά, σας ευχαριστώ όλους. | | |
΄΄Ημουν δεκατεσσάρων χρόνων όταν στη κυριολεξία, με μάζεψαν κοντά τους η Μεταξία κι` ο Κωστής.
Κουβαλούσα ήδη χίλιες πληγές από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, ήμουν ένα αγρίμι που έψαχνε στοργή κι` αγάπη, μάνα και πατέρα.
Μου τα έδωσαν απλόχερα και οι δύο, το δυαράκι έγινε κουκούλι, η πιο ζεστή φωλιά και έμαθα
τι χρώμα έχει η αγκαλιά, θυμάμαι τον γλυκύτατο Κωστή μ` ένα παλιό ταουνς να μας πηγαίνει, παντού, οι εκδρομές ήταν μια ευτυχία κι` είχε έρθει το φως στη πολύπαθη ζωή μου, τα βράδια η Μεταξία
μου μίλαγε για τον πατέρα που τον θυμόταν και στο δυαράκι του Πειραιά, γνώρισα μόνο χαρά.
Όλη η ζωή μου κύλησε μαζί τους, όλη μου την ευτυχία για το μαγαζί που άνοιξα αργότερα, σ` αυτούς την χρωστάω, πάντα με κουβάλαγαν μαζί τους 3 τα παιδιά τους κι` εγώ τέσσερα.
Ορφάνεψα δεύτερη φορά και εδώ μέσα κάπου σε κάποια γραφή γράφω για την δικαίωση από την πολιτεία και την δικαιοσύνη που ποτέ δεν ήρθε γι` αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, σας ευχαριστώ. Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
26-05-2021 @ 08:33 | ::love.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
26-05-2021 @ 15:02 | ::theos.:: ::hug.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
