Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κι' είπα, αγάπη, αγάπη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129895 Τραγούδια, 269251 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κι' είπα, αγάπη, αγάπη
 Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, να περνάτε καλά.
 
Σε γύρεψα στο βασιλεμένο βλέμμα
των αγγέλων, που θα πετάξουν σήμερα,
στο ματωμένο περιστέρι,
στα τείχη των δακρύων
στην Παλαιστίνη της καρδιάς μας.

Σε γύρεψα στον άδειο κόρφο της
μάνας, στη Συρία,
στ` άσπρα ματωμένα κρίνα
στο μακρινό Κουρδιστάν,
στα φεγγαρένια πρόσωπα, στις λάσπες
στην Υεμένη.
Σε γύρεψα κι` έψαξα να` βρω το θεό
στο λυγμό της μάνας στο Ιράκ
στο Αφγανιστάν
στα καμίνια του ανθρώπου.

Σε γύρεψα σ` ένα σβηστό καντήλι
στις εσχατιές της πλάσης,
στο αίμα των αθώων στο Μάλι,
σ` ένα λεφούσι μύγες, στα
ζωγραφισμένα πρόσωπα,
των πεινασμένων πλασμάτων
του θεού.
Σε γύρεψα και χάθηκα
ψάχνοντας διψασμένα την αγάπη.

Κι` είδα πολλούς θεούς, ίδιους
πάντα,
χίλιες προσευχές,,
οι θεοί των ανθρώπων.
Σε γύρεψα μ` ένα καρφί
στο Γολγοθά των ψυχών
που άξιζαν ένα άσπρο κερί,
φως στην οικουμένη.

Σε γύρεψα, στις χαμένες πατρίδες
σε φουρτουνιασμένες θάλασσες
που πνίγονται στο αίμα,
στα μάτια των ανεμοδαρμένων ζωών,
κάπου μακριά, κάπου κοντά
σ` ένα πιάτο λειψό φαί
λειψό χαμόγελο
λειψή δικαιοσύνη
η μόνη αλήθεια
λειψή ζωή!

Σε γύρεψα στ` άσπρα πουλιά
σε δυο χούφτες νερό
σ` ανθρώπων φιλί.
Σε γύρεψα ψηλά στους γερανούς
που γράφουν ειρήνη,
στου κόσμου την οδύνη.
Σε γύρεψα κι` είχα λυγμό
σαν άκουγα τις καμπάνες,
τις μαυροφόρες μάνες.

Σε γύρεψα σ` όλες τις γραφές
στην ιερά σινδόνη
κι` είπα θεοί
να δω να ξημερώνει.
Σε γύρεψα στα θαύματα
που μου μάθαν παιδί
και που ποτέ δεν είδα,
σαν μου λέγαν η ελπίδα.

Σε γύρεψα στη σωτηρία της ψυχής
κι` είπα, αγάπη, αγάπη,
θεέ μου,
ο Γολγοθάς σου Χριστέ μου.
Σε γύρεψα σαν ναυαγός
που ψάχνει, μια σανίδα,
ψηλά στον Άη Νικόλα
χίλια κόκκινα κεριά.
Της Παναγιάς μας
τα σπαθιά!!

Σε γύρεψα στη Παναγιά τη Σουμελά
σαν έτρεχε το δάκρυ μου,
χίλια φιλιά τ` ανθρώπου
άσπρα κρινάκια,
ένα χαμόγελο που ανθεί
στη ψυχή

13-6-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία


Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω που,
δεν ξέρω πότε.
Όμως τα βράδια κάποιος κλαίει
πίσω από μια πόρτα.

........Τ. Λειβαδίτης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
anthrakoryxos
13-06-2021 @ 07:44
Εξαιρετικό! Μπράβο!!
CHЯISTOS P
13-06-2021 @ 08:20
Καλημέρα Γεωργία της αγάπης μα και του παγκόσμιου πόνου.
Μπόσινας Νίκος
13-06-2021 @ 11:03
Ανθρώπινο και πολύ ωραίο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο