| |
Πρώτα σιωπή,
μετά καπνός,
ύστερα ήχος,
αυτά τα πλήκτρα τρεμοκράζουν στη σιγή,
Πρώτα ιδέα,
μετά ο στίχος,
πως ένα ποίημα να γεννεί;
Να γίνει μουσική;
Είναι η αρχή πάντα το δύσκολο κομμάτι,
να βρεις το κάτι που καλύπτει την ανάγκη,
αυτός ο στόχος, η ιδέα για το ποίημα,
ύστερα έρχεται ο ρυθμός και βγαίνει η ρήμα.
Μόλις αρχίζει μοιάζει με μια ιστορία,
όσο την γράφω αποδίδω προσοχή,
πρέπει να ρέει σα νερό μες στο ποτάμι,
να ακολουθεί το συνειρμό, με λογική.
Ύστερα ψάχνω το γραπτό μου να εμπλουτίσω,
να δώσω λόγο και ουσία και ζωή,
να φτιάξω εικόνες μ’ ακριβείς παρομοιώσεις,
για κάποιο νόημα που θέλει να ακουστεί.
Όταν κολλάω, το διαβάζω όλο το ποίημα,
κι όπως διαβάζω συνεχίζει το γραπτό,
μου βγαίνουν λόγια, συνεχίζει η ιστορία
όπως τα βήματα που βγαίνουν στο χορό.
Κι εκεί στο τέλος πάντα βγαίνει κατακλείδα,
μόνη της έρχεται κανείς δε προσπαθεί,
είδες κι εσύ είναι απλό να φτιάχνεις ποίημα,
όπως απλά μπορείς να φτιάξεις μουσική.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
