| |
Χαζεύοντας τη ζωγραφιά, που τώρα θα τη φτιάξεις,
βλέποντας τα εργαλεία μου, να κάνουν άλλες πράξεις,
γόμα και ξύστρα και στυλό αλλιώς να αποτυπώνουν,
νοήματα με μυρωδιές στο βλέμμα μου ενώνουν.
Κάνουν γραμμές απόμακρες, ευθείες και καμπύλες,
που σα μαζεύονται πολλές, αναστατώνουν μνήμες,
φτιάχνουνε αντανάκλαση, ορίζουν μια ουσία,
αυτή που ο δημιουργός έδωσε σημασία.
Κι εσύ που το δημιουργείς τι έχεις για να δώσεις;
Με ποιο κομμάτι ύπαρξης την γνώση, θα αποδώσεις;
Πως θα σκεφτείς τον ουρανό, πως το νερό στη βρύση;
Πως θα μας δείξεις μια μορφή, ισάξια στη φύση;
Τώρα θα βάλεις χρώματα, σαν ήχο σ’ ερμηνεία,
και θα τονίσεις σχήματα, θα δώσεις κάποια αξία,
σε μια καμπάνα ή σ’ ένα φως, ίσως και σ’ ένα σπίτι,
πίστη, γνώση, οικογένεια, καθένα κάπου ανήκει.
Πριν να τελειώσει ο πίνακας στοιχεία θα αφήσεις,
σαν άλυτα προβλήματα που περιμένουν λύσεις,
κάτι μικρές ατέλειες, που κάπως θα αποδώσεις,
αυτές τις λεπτομέρειες, που θες να αποτυπώσεις.
Κι ύστερα θα ‘ναι ένα χαρτί, μία μυθοπλασία,
κάτι που θα ‘χει απρόσμενα, μια άλλη σημασία,
ένα κοινό λευκό χαρτί, που ‘γινε μια εικόνα,
μια ουσία του ποιητή που τώρα ζει αιώνια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
