Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στιγμές
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130562 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στιγμές
 
Κάθε στιγμή μας που περνά είν'αδευτέρωτη...
Φεύγει μακριά σαν αστραπή και δεν ξανάρχεται .
Στου ψεύτη χρόνου τη σκιά να μείνει μάχεται ...
και στη σιωπή ν'αντισταθεί  την αφανέρωτη.

Τα πάντα ρει- τόσο παλιά- είπ' ο Ηράκλειτος ...
Σ' ίδιο ποτάμι να βραχείς ξανά, δεν γίνεται .
Σ'ίδιο αέρα η ανάσα  δεν αφήνεται..
Νοσταλγική αποθυμιά  μα και παράκλητος.

Δεν έχουν όλες οι στιγμές ίδια βαρύτητα ...
Στην προαιώνια ταιριάζουν σχετικότητα .
Τη αδιόρατη  ακολουθούν  ποιότητα ...
και στην αλόγιστη αφήνονται  εγγύτητα .

Μα κρύβουν όλες τους σκληρή μοναδικότητα ...
Μία ευκαιρία δίνουν μόνο κι όχι δεύτερη.
Είναι τυφλή η επιλογή ,δεν είν' ελεύθερη ...
Είναι μονόδρομος και όχι γενικότητα .

Μην τις αφήνεις τις στιγμές σου να μαραίνονται ...
Μη σε γελάει η ξεγνοιασιά ,τη μέρα  άδραξε.
Βρες το μεδούλι της ζωής, τους δρόμους άλλαξε ...
Δεν έχουν γνώση οι καιροί και δεν μαθαίνονται .

Αν ζήσεις  χρόνια , μέχρι τα άγρια γεράματα ...
μα τις στιγμές της διαδρομής σου δεν τις ένιωσες...
ήσουν χιονάνθρωπος π'αφέθηκες και έλιωσες ...
ήσουν σκοτάδι που το σβήσαν τα χαράματα.








 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-06-2021 @ 02:20
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Μπόσινας Νίκος
20-06-2021 @ 10:11
Πάρα πολύ ωραίο!
Κων/νος Ντζ
20-06-2021 @ 14:16
Ανεπανάληπτο! ::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Γιώργος Καλ-Ελ
20-06-2021 @ 15:39
ήσουν χιονάνθρωπος π'αφέθηκες και έλιωσες
ήσουν σκοτάδι που το σβήσαν τα χαράματα!!
ΛΥΔΙΑ_Θ
20-06-2021 @ 20:49
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
20-06-2021 @ 21:19
::up.:: ::up.:: ::up.::
φραγκοσυριανος
22-06-2021 @ 16:35
::up.::
inokrini
24-06-2021 @ 16:07
Μην τις αφήνεις τις στιγμές σου να μαραίνονται ...
Μη σε γελάει η ξεγνοιασιά ,τη μέρα άδραξε.
Βρες το μεδούλι της ζωής, τους δρόμους άλλαξε ...
Δεν έχουν γνώση οι καιροί και δεν μαθαίνονται . ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
zari.kardias
26-06-2021 @ 02:14
Κάθε στιγμή μας που περνά είν'αδευτέρωτη...
Τόσο αληθινό!!! ::love.:: ::up.::
...γραμμένο με υπέροχο μοναδικό τρόπο!!! ::theos.::
Βρες το μεδούλι της ζωής, τους δρόμους άλλαξε ..
**Ηώς**
26-06-2021 @ 12:46
στιγμές....αυτές μένουν
πολύ καλό Τάσο!
-Ειρήνη-
06-09-2021 @ 14:28
Εξαιρετικό Αναστάσιε! Σκέψεις για το φευγαλέο του χρόνου που δε συνειδητοποιούμε πώς περνά... "αδευτέρωτη": τέλεια η λέξη σου. Και ο στίχος "Μην τις αφήνεις τις στιγμές σου να μαραίνονται ..." πανέμορφος... αποφθεγματικός σχεδόν...

Φίλες παράξενες και δροσερές
τις γνώρισα σ’ ένα ταξίδι
τις άγγιξα τις έπιασα το χέρι
μα αυτές γλιστρήσανε σα φίδι
Και είπα: πώς τάχα να λεγόσαστε
για να σας ξαναβρώ,
μια και τόσο φανήκατε σήμερα βιαστικές,
κ’ αυτές μ’ αποκριθήκανε γελώντας:
Δεν θα μας ξαναδείς
λεγόμαστε
Στιγμές…
Ε. Τσουκαλά

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο