| |
Άλλαξε η Αθήνα όψη,
σαν μαχαίρι δίχως κόψη,
πήρε κάτι απ’ την Ευρώπη
και ξεφούσκωσε σαν τόπι.
Άλλαξαν χαζοί και κούφοι
και μας κάναν κλωτσοσκούφι.
Άλλαξε κι ο Μανωλιός
κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς
-Μανώλης Μπατίνος- ενα υπαρκτο προσωπο που εζησε στην οθωνικη περιοδο της αθηνας, και δεν ηταν ενας απλος ζητιανος, οπως τον εβλεπαν οι κατοικοι της πρωτευουσας.
και λεω, γκριζαρετε την χαλαστε την κι αλλο, εχει παραπανισιο χρωμα και ομορφια...
στηστε κι αλλους ιονιστες αφου δεν υπαρχει χωρος
για δεντρα και ξεριζωνετε εκει που υπαρχουν..
γιατι ενας αρχαιολογικος χωρος να θελει αναδειξη;
ειναι επιβλητικος απο μονοs του, ισα- ισα που
δεν ειναι να ξεχωριζει μα να δενει, η πετρα
με το χωμα της και το πρασινο της..
ποσα θα δικαιολογησετε με το να παρεμβετε
παλι σε εναν χωρο που χαιρει ακρας αρμονιας και φυσικου καλλους;
μηπως θετε να πειτε, οτι και τα''αρχαια''
πρεπει να προσαρμοστουν με τον ''νεο κοσμο'';
ποτε θα μας απαλλαξουμε, απο δαυτους;
αν δεν μπορουμε να τους εξαφανισουμε,
ας καταργησουμε μονοι μας την ψηφο. να τους προλαβουμε.
δεν ειναι δικαιωμα ειναι κοροιδια, που οποιοι και να βγαινουν,
κατευθυνομενοι θα ειναι.
τ-ωρα ειναι ως κοινωνια να αλλαξουμε προσωπο,
κι εγινε τοσος λογος για μεταλλαξεις -ποιο εμβολιο;-
πρασειν ξεπρασσειν αλογα, η ωρα ειναι ''ακριβως''
να παρουμε ενα προσωπο, με πρωτοβουλια.
μια και ο,τι αποφασιζεται για μας διχως εμας μας βρισκει
αιφνιδιασμενους και μας χορευει κατα οπως θελει.
ποιον κοροιδευουμε μηπως;
το παραξενο θα ηταν να μην κανουμε
αυτο που κανει ο αλλος, οταν αυτο εχει ψυχη, φαια ουσια,
ζεστη χροια, ενσυναισθηση, αυθορμησια.. μια και
ο κινδυνος πλεον σημαδευει απο παντου.
τσακιστηκαμε οσοι το καναν, να παμε να εμβολιαστουν
γραμμη ο ενας μετα τον αλλον. κι ετσι καπως, διχως
εξαναγκασμο.
η εντολη για το εμβολιο με ολα τα συνοδευτικα,
ενα πειραμα, μια ασκηση , ενα χοντρο καψονι
θεμα ''τυφλη υπακοη'' και βομβαρδισμο παραλληλα
απο τα μμε ανεξελεγκτα συμβαντα, φαινομενα αποτροπαια ,
για το τελος εποχης, για ο,τι επεται
οχι οτι ειμαστε μια βαθια κοινωνια με επιγνωση,
στημενη ειμαστε και απροετοιμαστη, ετοιμη
να εκτελεσουμε ο,τι μας υπαγορευτει
και θα εκτελεστει, για μας τους ιδιους
ενα σημαντικο κομματι της, απο μας τους ιδιους.
για να μην λεμε δεν ξεραμε.
για να παψουμε να κανουμε πως δεν καταλαβαινουμε.
ας τελειωσει και η εθελοτυφλωση,
τιποτα δεν ειναι για παντα.
η αγαπη και ο ερωτας οπως τον ξερουμε.
αγαπαω λαμπες θυελλης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
