| |
Ταξιδεψα.Διεσχισα θαλασσα.Περιπλανηθηκα σε δρομους ερημο καλαμποχωραφα αμπελωνες.Με τι εξαψη εφτασα στον προορισμο μου κι αρχισα να σκαβω.Κι οταν το φτυαρι μου καπου βρηκε η καρδια μου κοντεψε να σπασει-ξεθαψα το σεντουκι-εσπασα το λουκετο.Μεσα ηταν κατω απο την σκονη τα κιτρινιασμενα χειρογραφα του Δον Γκουσκετο του προγονου μου απο την Ιταλια.Τα εθαψε εκει για να τα γλυτωσει απο τους πιστωτες του που τους χρωσταγε απο ενα παιγνιο που εμοιαζε με τα σημερινα ζαρια.Την ιστορια αυτην την ειχε διηγηθει ο προπαππους μου που του την ειχε διηγηθει ο προπαππους του πριν απο την Ιταλια ερθουν και εγκατασταθουν στην Ζακυνθο.Μου μετεφερε την υπαρξη ενος χαρτη οπου εδειχνε την ακριβη τοποθεσια του"θησαυρου".Ψαχνοντας στο διαδυκτιο και υστερα απο πολλες αποτυχιες βρηκα μια ακρη.Για την ακριβεια βρηκα εναν συνδεσμο στην Ναπολη.Ο Παολο ειχε παλαιοπωλειο και ισχυριζοταν οτι ειχε στην κατοχη του αυτον τον χαρτη.Αποφασισα να το ρισκαρω.Επιασα δουλεια σε ενα νεκροτομειο για μερικους μηνες για να μαζεψω χρηματα και τελικα εκανα το ταξιδι.Οταν δε πηρα τον χαρτη ο Παολο μου ειπε να το κρατησω ως ενθυμιο ειδαλλως θα στοιχειωθω απο την καταρα του Δον Γκουσκετο που δεν ηθελε κανεις να βεβηλωσει το μυστικο του .Το βραδυ της ιδιας μερας ενω γυρνουσα απο μια ταβερνα ειδα ενα μαχαιρι να σφυριζει διπλα απο το κεφαλι μου.Αρχισα να τρεχω μπηκα στο δωματιο μου και κλειδωθηκα μεσα αφου εσμπρωξα μια ντουλαπα πισω απο την πορτα.Το επομενο πρωινο μολις βγηκα απο το ξενοδοχειο ενα αυτοκινητο λοξοδρομισε καβαλησε το πεζοδρομιο και θα με ελιωνε αν με μια καταπληκτικης ακριβειας βουτια που θα την ζηλευε εμπειρος κασκαντερ δεν προσγειωνομουν μεσα σε καποιο σπιτι που ευτυχως για την τυχη μου ειχε ανοιχτο παραθυρο.Αποφασισα να φυγω το ιδιο βραδυ αφου πρωτα βρηκα κατι ακρες και προμηθευτικα ενα περιστροφο.
Εισαι η μονη που ξερει την υπαρξη τους.Η αξια τους ειναι ανεκτιμητη καθως ηταν σπουδαιος ποιητης κατα καποιους παραφρων για καποιους αλλους και ηταν τα μονα που διασωθηκαν,αλλα δεν ασχολουμαι με χρηματα.θα τα κρατησω σαν κειμηλια και θα ναι μια γεφυρα απο το τοτε στο τωρα κι εσυ εχεις το θρασος και μου λες,πως το μονο που κανω ειναι να βλεπω την βροχη και να πινω ουισκι;
-ΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΠΟΥ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
-Πως τολμας;
-Δεν υπαρχουν αυτα τα χειρογραφα-ποτε δεν υπηρχαν
-Κανεις ολεθριο λαθος.
-Τι λενε αυτα τα χειρογραφα;
-Δεν ξερω ιταλικα
-γιατι δεν βρισκεις καποιον να στα μεταφρασει;
-Στο καραβι της επιστροφης αποφασισα να τιμησω τον προγονο μου και να μην εκθεσω τις δημιουργιες του στον κοσμο αφου αυτο επιθυμουσε διακαως.
Ετσι δεν θελω να χαθει η μαγεια.
-Ξερεις κατι;Θα πιω απο αυτο που πινεις
και μου φαινεται πως θα βλεπω κι εγω την βροχη
μηπως πιασει το κολπο και με μενα
και ησυχασω μια και καλη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
