| |
| | Αχ! η παντόφλα μάτια μου |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, σίγουρα πρέπει να` χεις λίγη τρέλα για να κάνεις...τη παντόφλα!! ποίημα, είπα εγώ πως δεν την έχω, φιλιά. | | |
Σαν ξυπνήσω το πρωί, θα τις στραβοκοιτάξω
κι` όλη μου την ύπαρξη, σ` αυτές θα την αράξω.
Οι κόκκινες του κερατά, στραβώσανε στο πάτο
το να` σαι δούλα και κυρά, στης λάντζας το Δουκάτο...
Θέλει ψυχή και δύναμη, να λιώνεις τη ζεστούλα
να στραβομασελιαζεται και να φωνάζει ..δούλα.
Γέρνει λιγάκι από δω, γέρνει που να μη σώσει
και την ρωτάς ολημερίς, τι έχει να σου δώσει.
Να ήταν μια γόβα λουσάτη, θα έβγαινες για Μπάχ.........Αχ! Χρήστο μου...
στο Μέγαρο κλασσάτη και στη κουζίνα αχ!
Αχ και βαχ οι άθλιες, σε σύμβαση διαρκείας
παλιώνουν και ξεφτίζουνε, της έρμης της Γιωργίας.
Αχ η παντόφλα αγάπη μου, έχει τιμή και πόνο
ολημερίς δουλεύει, για τη θυσία μόνο.
Η άθλια η κακορίζικη, με το σατέν φιογκάκι
πάνω απ` τα κρεμμύδια!! συγκίνησης Ιθάκη.
Ξυπνώ, τη βλέπω το πρωί, μου λέει, είσαι μάνα
κι` όλο λιώνει, λιώνει, στα πεθαμένα πλάνα.
Στραβά κοιτάζω, την πατώ, λέει είσαι κυρά
διπλώνω κάλτσες, σώβρακα, παράσημα με ουρά.
Αχ! η παντόφλα μάτια μου, να λιώνει, να στραβώνει
ότι---είσαι δούλα, το φωνάζει, άπονα το δηλώνει.
Εσύ δεν είσαι πια εαυτού, είσαι η χαρά των άλλων
ξέφτια, ρέλια, κουρελού, ιδανικών μεγάλων.
Πάτα, πρωί να το θυμάσαι, πάτα τη και το βράδυ
αχ η παντόφλα εκδίκησης! αφήνει το σημάδι.
Άμα τη λιώσεις, συ κυρά, όσο...και ναν σατέν
ένα φιλί θα εισπράξεις και εβδομήντα δεν.
Στη σόλα γράφει---όρσε δέκα, γράφει, οδός χαμού
δεν ειν του Τσαικόφσκι, σοννέτο λυτρωμού.
Μπράβο σου 77 και ένα, πάτα το πάτο, πάτα
μπορεί και να` χεις δυο φιλιά, στου τζέτζερη....τραβιάτα!!
Κι` αφού ξεμασελιάστηκε, γέλα, θα πάρεις άλλη
μια βυσσινί δαντελωτή, με γειά, καλέ, χαλάλι.
Τι κι` αν κοιτά ο κύρης σου, της Πάολα το πάτο!!
μούρλια έγινε το σουφλέ, το κέικ, τι! αφράτο!
Αδαμοπούλου Γεωργία
17-7-2021
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
