| |
Σβήσαν τ` άστρα και νυχτώνει........Στον αγαπημένο σύντροφο ζωής.........
πάρε με μια αγκαλιά
και μην πεις πως το σεντόνι
πάλιωσε απ` τα φιλιά.
Πάλιωσε απ` την αγάπη
πάλιωσε απ` το καημό
σαν εφεύγανε τα πάθη,
τρένο, μόνο στο σταθμό.
Πάλιωσε από το χρόνο
μια μοιραία φθορά
ας μην ήταν ποτέ μόνο
πάλιωσε και δεν μιλά.
Το σεντόνι της γιορτής
πόσες έζησε χαρές,
το σεντόνι της ντροπής
με μπαλώματα του χθές.
Το δικό σου, το δικό μου
σαν σωπάσαν τα πουλιά
κι` έμεινε το πρόσωπο μου
γνώριμο σαν τα φιλιά.
Που παλιώσαν με το χρόνο
σε μελαγχολίας ρίμα
κι` όλο γράφω, σε χρεώνω,
πόσο δυνατό το νήμα.
Σβήσαν τ` άστρα, μη μιλάς
έλα ξάπλωσε εδώ,
γέρμα είναι, μη ρωτάς
της συνήθειας το παλτό.
Να` χεις στις μπόρες της ζωής
σαν σου μιλά ο καθρέφτης
γύρισε πίσω, μην σκεφτείς.
Έρωτας ήτανε ο κλέφτης!!
Πάρε μαζί τα γιασεμιά
τα κόκκινα τα κρίνα
έμεινε η ανασαιμιά
στα καλοκαίρια εκείνα.
Μην κλάψεις, μόνο χαμογέλα
έχει ιστορία το σεντόνι,
μην κλάψεις, έλα, γέλα
το γέρμα που ζυγώνει.
Δεν έμεινε χωρίς κλαδιά
θαύματα!! κάνει η αγάπη.
Άκου πως παίζουν τα βιολιά
στο λόφο, την ενάτη.
Αδαμοπούλου Γεωργία
1-8-2021
.............Καλό μήνα για όλους μας....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
