Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ασημενιο εμβλημα υπερφιαλης υποκειμενικοτητας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ασημενιο εμβλημα υπερφιαλης υποκειμενικοτητας
 
Οι μπυρες εγιναν τσιπουρο
κι η αμφιβολια βεβαιοτητα
ολα στραβα τα εμαθα
και πλεον η βλαβη δεν διορθωνεται
αν κι εσυ θες να ξεχασεις
θα με βρεις μωρο
πισω απο καθε αποπειρα ενδοεπικοινωνιας
θελω να πω
δεν μπορεις απλα να πιλοταρεις
απο καπου απογειωθηκες
και καπου πρεπει να προσγειωθεις
ετσι δεν ειναι;
τι;
πως;
(γραψε εμεις γεννηθηκαμε στον αερα και θα πεθανουμε στον αερα κι ας εχουμε υψοφοβια)
το ομορφο ειναι μη μου απτου
ειναι μακρια
και εσυ εισαι μαλακας
αν καποτε συναντηθειτε
πιθανολογω οτι δεν θα οφειλεται στις δικες σου ασθενικες προσπαθειες
αλλα σε καποια μαυρη τρυπα που σε ρουφηξε
και σε ξερασε γιατι ησουν αχωνευτος
κι εσυ σαν κινεζος τουριστας
αποθανατησες την στιγμη με μια νικον
ποια στιγμη;
διαολε αν εγω δεν βγαζω νοημα με αυτα που γραφω
πως σκατα περιμενεις να καταλαβει αυτος που διαβαζει;
Τεχνη φιλε
καλλοπισμος του κοσμου.
αποφυγη του κοσμου λεει ο πονηρος του πρωτου θρανιου
μονο το μουνι υπερτερει
γι αυτο δεν γραφουμε;
μην ακους για υπαρξιακα κενα
το ζωο παντα επικρατει
o mr hyde
γι αυτο κι ειμαστε ακομα ζωντανοι
προσαρμογη
η ψυχη μου αρρωστη λενε
αρρωστα κι αυτα που γραφω
ασυνδετα
μη λογικα
πως μου ρθε να κλαφτω
κατι θελω
υποχθονια
σε καθε στιχο ανακαλυπτω τον εαυτο μου χαμαιλεοντα
ειμαι μαλλον οπτικος τυπος
(τσιπουρο τελος-παιζει ομως ρακι Ανδρου)

ελιωσα μια κατσαριδα με την πατουσα
εβαλα το χερι την επιασα απο τα ποδια
και την πεταξα στα σκουπιδια
Χα!
Μια σπονδη στο αναιτιο
περι αυτου προκειται
βρηκα τιτλο
μπορει κατι να υπαρχει περα απο την λογικη;
Η αγαπη μου για σενα μπορει να ριξει τον Κουλη απο το βαζο με το γλυκο.
Απλως θα τρομαζες αν στην εδειχνα ποτε
θα ηταν ενα θεατρο σκιων
ή μαλλον καλυτερα πως το λενε....
(σκεφτομαι)
.....
....
....
.......
..........
...........
...........
μαριονετες
ναι
(τελος πραγματικου χρονου)
Ανακεφαλαιωση
Πινω
γιατι πινω;
γιατι ο κοσμος ειναι ατελης
γραφω
γιατι γραφω;
γιατι ειμαι μιλια μακρια απο τις πηγες τις αθανασιας
καθε στιχος μοιζει με κυμα
καθε ποιημα μοιαζει με θαλασσα
σε ταξιδευει
αλλα ανετα μπορει το σκαρι να μπαταρει
αν δεν υπαρχει καυλα μερακι ψυχη
χαζεψα τελειως το παιζω ιεροκυρηκας
ειχα μια φαντασιωση
να μπω γυμνος σε μια εκκλησια που τραγουδουν γκοσπελ
για να γινει αυτο πρεπει να παω στην Αμερικη
για να γινει αυτο πρεπει τα βιβλια μου να μεταφραστουν στα αγγλικα
και να με φωναξουν
κι αφου τα λυσαμε ολα
πρεπει να λυσουμε το ζητημα
πως δεν μπαινω σε αεροπλανα
ποσες βδομαδες κανει με πλοιο;
δεν θυμαμαι τιποτα απο οτι εχω γραψει
οποτε αν επαναλαμβανομαι
sympathy for the devil
Αντιλαμβανομαι οτι ειμαι ενας ερασιτεχνης ποιητης
και πολυ γουσταρω γιατι δεν κανω κεφι καμμια φατρια
ειμαι ενας πιγκουινος σε εναν εγχρωμο κοσμο
αλλα τι να λεει;
Δεν μπορω να καταλαβω τι μυαλο κουβαλας
ηταν η ακριβης εκφραση του πατερα μου
με απασχολησε κι εμενα καποια χρονια
αλλα μετα βρηκα ενα τροπο
να μην παιρνω τον εαυτο μου στα σοβαρα.
Ημουν μπουφος στα πραχτικα ζητηματα της ζωης
και μια αναστροφη ιδιοφυια στα υπολοιπα
αν υπαρχουν τετοια σε ενα μηχανικο κοσμο που ζουμε.
Και τωρα γινεται το εξης οξυμωρο
αντι να σας κραταω συντροφια με αυτα που γραφω
μου κρατατε εσεις φανταστικοι μου φιλοι.
Θα διαβαστουν λεω
κι ισως βρεθει καποια καποιος
που θα σκασει χαμογελο.
Αντε γαμησου δεν πουλαω συναισθημα
Οι ποιητες σμηλευουν την λεξη
και εχουν πλουσιο λεξιλογιο
εγω δεν εχω μωρο μου
οπως μου ειχες πει
εχω ομως πονο
ενω θα επρεπε να εχω χαρα
γιατι η ζωη ειναι μικρη
και δεν αξιζει τον κοπο
ειχα πονο οταν τσιμεντονονταν χαρακτηρες
πονο πονο πονο γαμημενο πονο
γι αυτο γραφω
γιατι κατι δεν παει καλα
μαθαινω να ζω με αυτο
κι οχι να το διορθωσω
δεν εχω την δυναμη να το διορθωσω
μην με κρινεις
σε παρακαλω μην με κρινεις
αντε γαμησου
δεν ξερεις τι εχω περασει
το οτι δεν ειμαι σε ενα δημοσιο ψυχιατρειο σε αφασια
ειναι γιατι υπαρχει αυτο το υπεροχο πλασμα η γυναικα
που της χρωσταω τα παντα
Παμε -διασκεδαζουμε;
Εχω γινει τελειως ρομπα;
Βγαζω γελιο
Σκεφτεσαι
Ξερω τι σκεφτεσαι
και σε γραφω στα αρχιδια μου
γιατι οτι δεν καταλαβαινεις σε ξεπερναει.
Εμαθα τα δικαιωματα μου
μεσα στα κομματια μου
οταν πιστευα πως ειμαι σκουπιδι
καθυστερημενος
ο τελευταιος ανθρωπος στην γη
αγγελου βοη ελαλησε
εισαι μαλακας αν πιστευεις πως εισαι μαλακας
κοιτα γυρω σου την ματαιοδοξια
κοιτα ποιοι κυβερνουν
και ποιοι εκλεγουν
με επιασε σπαστικο γελιο οταν καταλαβα
κι απο τοτε συγχωρω αυτον τον καριολη
οταν τον βλεπω κατα λαθος καμμια φορα στον καθρεφτη
(ανεφοδιασμος)

Κατι με κανει να σκεφτω οτι γραφω μαλακιες
θελω να πω δεν αρκει να εισαι ο εαυτος σου
πρεπει να αξιζει ο εαυτος σου
Νταξει δεν ειμαι ο Καμυ
αλλα ποιος ειμαι;
Ειμαι ψυχασθενης που γραφω ποιηση
ή ειμαι ποιητης που εχω ψυχασθενεια;
Να πανε να γαμηθουνε οι ταμπελες
Εχω πιει συγνωμη
οταν πινω γινομαι συναισθηματικος
Αφου θα πεθανουμε γιατι να προσπαθουμε για το οτιδηποτε;
Κραζει η μια σχολη
Αφου θα πεθανουμε οτι προλαβει κι αρπαξει ο κωλος μας
αντιτεινει η δευτερη σχολη
Τι απο τα δυο ισχυει;
Αυτο που σε κανει να κοιμασαι τις νυχτες.
Αυτο.
Εφερα τα χερια μου στην μυτη μου εν ηδει προσευχης
και μου ρθε κρεμμυδιλα.
Ξερεις κατι πρεπει να φαω
για να μπορω να πιω
και να μπορω να γραψω
μπιφτεκια της Ποπης
χειροποιητες τηγανιτες πατατες απο μενα και σαλατα
θελω να πω αυτα δεν διαβαζεις σε ενα ποιημα;
Μεγαλοιδεατισμος
μου θυμιζει την αμυγδαλιτιδα του ανιψιου μου
40 πυρετο το μυξιαρικο
κατσε ρε μεγαλε αμα απο τωρα ανεβαζεις θερμοκρασια....
Μοναξια
το βρηκες
και λοιπον;
εγω ξεσπαω γιατι εχω φαει το παραμυθι πως αυτα που γραφω αξιζουν
οι αλλοι;
που τα κρατανε μεσα τους;
οι αγνωστοι;
οι αορατοι;
που χεζονται
που κατουριουνται
που τα χυσια τους κολλανε στο σωβρακο;
Ποιος θα μιλησει γι αυτους;
Παντως οχι εγω
να πανε να γαμηθουνε
οπως να παω να γαμηθω κι εγω
να παει να γαμηθει οποιοσδηποτε ειναι πανω απο 30

Ουρλιαζα
Ουρλιαζα ρε μαλακα τι θες
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
οταν συνειδητοποιησα στα 14-15 οτι 1 δεν υπαρχει Θεος
και 2 οτι θα πεθανουμε και θα γινουμε κοπρια
ο κολλητος χεσμενος απο το χασισι
παθαινε ισχαιμικο επεισοδιο απο τα γελια
Ζωη
μαθαινα γαλλικα γιατι η καθηγητρια καπνιζε κι ειχε ωραιες γαμπες
Ουφ!
το ουρλιαχτο του Γκίνσμπεργκ ηταν δυνατο
ο Αδαμαντιδης ηταν δυνατοτερο
γενικα η ποιηση των αλλων δεν με εντυπωσιαζει πια
Απο την παρενεργεια και μετα δεν διαβαζω τιποτα
που θα μπορουσε να με επιρρεασει.
Αφουγκραζομαι
ειμαι πανω στην σανιδα
εγω η θαλασσα το κυμα
ερχεται
ορμαω
εκσπερματιζω
στυλ
οκ
ο μπουκοφσκι εχει γραψει γι αυτο
τι μπορω να πω εγω
με 2 λεξεις;
3
κοκα κολα ζερο
ατελειωτη η νυχτα μοιαζει
κι αυριο εχω να ξυπνησω στις 10
στις 12 να μαι κυψελη
στις 13 30 να μαι καλαμακι
στις 2 υμηττο
τι σε νοιαζει εσενα;
γραφε αντι να διαβαζεις τοτε
το δοκιμασες και απετυχες;
ε αντε γαμησου τι να σου πω
υψηλο iq
ισοδυναμει με υψηλο δεικτη δυστυχιας
και το λεει ενας ηλιθιος που εχει οραματα
δεν θελει λεει γλυφομουνι
γιατι δεν χρεισιμοποιει αφρολουτρο
για το μουνι της
γιατι ειναι βλαβερο
και αρα θα μυριζει μουνιλα
αγνη μουνιλα
γουσταρω της λες
οχι λεει
γυναικες
απο την αλλη κανω ντουζ
κι οταν ερθει η κρισιμη ωρα της πεολειχιας
με βαζει να τον ξαναπλυνω παλι
γυναικες
απιστευτες
οι αδαεις βλεπουν τις καμπυλες
βυζια κωλους
αλλα αν εντριφυσεις
στο κοσμο τους
εγκεφαλικα
θα ερθουν πολλες εκπληξεις
με την αναρχη τους φυση
κι οταν λεω αναρχη δεν εννοω μολοτοφ γκαζακια
αλλα μια επαναστατικη συνειδηση
που λευθερα χωνει κανενα δαχτυλο
μην εχοντας αναγκη τον πουτσο
ενω εσυ εχεις αναγκη το μουνι
Εδω που φτασαμε
εχοντας γινει ολα πουτανα
δεν ωφελει να οδηγησω την τον τα καπου
οτι μου κατεβαζει ο εγκεφαλος το γραφω
ειναι ποιητικο αυτο;
οχι
ειναι λυτρωτικο αυτο;
ναι
οσο παω φθεινω
οι ιδεες στερευουν
οι αντοχες εξαντλουνται
φτανω προς το τελος
Μια λεζαντα θα ηταν
ο Ταμπασκο χυνει
και δεκαρα δεν δινει
Λοιπον ενα καλο φιναλε
που οι κυριες θα κοκκινησουν'
και οι κυριοι θα καγχασουν
δεν υπαρχει τετοιο
ποτε δεν υπηρξε
νιωθω σκανδιναβος
ψυχρος
ουδετερος
ξυνω τις πληγες μου
και ματωνουν
το αιμα σταζει στο χαρτι
στο λαπτοπ
σ'αγαπω αλλα δεν φτανει
πως τελειωνουν τα ποιηματα
αλλοτε
κι αλλοτε
εγω;
(σπαζω το κεφαλι μου να εντυπωσιασω και πνιγομαι απο το σαλιο μου)

φιλε δεν ξερω αν η αναγκη σου να διαβασεις
ειναι μεγαλυτερη απο την δικια μου να γραψω
αυτο που ξερω ειναι οτι ποτε δεν θα συμφιλιωθουμε με το πεπρωμενο μας
κατι θα ψαχνουμε
καπου θα το ζητουμε
η ανησυχια μας
το φυτιλι μας
κι η εκρηξη
η αμφιβολια μας
προσδωκουμε το αδυνατο
σε εκανα αδερφο μου'
μπας και καταλαβω τον εαυτο μου
αν με συμπαθεις
θα με συμπαθησω
μωρο την εχουμε γαμησει
και δεν μιλαει η μανιοκαταθλιψη μου
δεν παει
δεν τσουλαει
ενα γκρεμισμενο σπιτι
τι να σωσεις;
λεφτα θες να το ξαναχτισεις
λεφτα δεν εχεις
ε δεν θα ξαναχτιστει
μην σωσει και ξαναχτιστει
τσαντιρι
υπνοσακος
παγκακι
οι προγονοι σου λες να σε παρεξηγησουν;

Χειροτερευω
παταω τα πληκτρα πιο αργα
θολωνουν τα ματια μου
οι ιδεες στερευουν
η μουσικη δεν βοηθαει
μωρο μου τι σκατα γινεται εδω περα;
ποιος υπουλα σου πηρε την ψυχη;
Ξερω κατι αλλο ηθελες να πεις
αλλα δεν εχεις δευτερη ευκαιρια
αν απομακρυνθεις απο το ταμειο
ουδεν λαθος αναγνωριζεται
χυσε μωρο μου χυσε
χυσε στον πουτσο μου
χυσε καυλα μου

Κι ετσι εχουν τα πραγματα
στον κοσμο στην Ελλαδα
στο σπιτι σου κωλοφωτιες
πετουν αγογγυστα ακομα
κι αν κατι ηθελες να πεις
χαθηκε στην μεταφραση
το ψαχνουνε ακομα
μια καρδια που να χτυπα
στο ρυθμο σου
καταματα να δεις το φως
σε κατευοδιο λυτρωμου

Ανοιγουν σταζουν οι πληγες
κι εσυ μου ελεγες για αγαπες
τωρα πες μου τι συμβαινει
και δεν μπορεις να συνυπαρξεις
μ'αυτο που καποτε θεωρουσες σωστο
και τωρα αμφιβαλλεις
Στο τελος φτασαμε μωρο
δεν πηραμε χαμπαρι
στου αλκοολ την ξενιασια
χαθηκαμε την πολιτεια

χαπακοθηκαμε λοιπον να κοιμηθουμε
να σταματησει το μυαλο να λειτουργει
φτηνη απολαυση σου τρωει τα σωθικα
το τελευταιο σ'αγαπω δεν θα στο πω
καθως το ελλογο σου τρωει το μεδουλι
Και κει που λες οτι τελειωσαμε
απανωτες οι κουμπουριες
κατι συμβαινει και συμβαινει τωρα
κατι που υπερβαινει το παρον
τα ματια σου αυτα μου δινουν ωθηση
να πω επαιξα εχασα και λοιπον;

Τελειωνουμε μωρο
Τα πληκτρα
Πλεον δεν εχει σημασια
Πατα πιο δυνατα απο οτι συνηθως
Να ματωσουν
Να βγαλουν φωτιες
Μπουρδες
Κατι συμβαινει εδω και δεν φταιω εγω γι αυτο
Να παει να γαμηθει το συμπαν
Τελειωνουμε μωρο



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 0
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      εντεχνο-ροκ
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει
 

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο