| |
Στους έρημους δρόμους
τα κορμιά λειώνουν
σαν τα κεριά.
Καλοκαίρι
καμμια θαλασσα δεν με περιμένει
παραμιλώ
ήθελα να 'μαι φανταρος
ηθελα να'μαι μέσα
την ανάσα μου
να μοιράζομαι
Καλοκαίρι
γιορτές και πανηγύρια
άσπρες καρέκλες πλαστικές
που τις πουλάν οι γύφτοι
κι εσύ πίσω απ το τζάμι
να γραφεις με το χνωτο σου
σε θελω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
