| |
Άνθη χαράς κι ευτυχίας και σκούρα φουντούκια
από τα όρη της “πάλαι ποτέ” Παφλαγονίας.
Άνθη μυοσωτίδας από τα όρη της Προποντίδας
θα σου στείλω ,μη με ξεχάσεις.
Μαζί σου να είμαι θέλω όπως η κερασιά με την άνοιξη
αλλά εσύ ανοίγεις φτερά απελπισίας χωρίς μάσκα υποκρισίας.
Σμήνος μυρμηγκιών τις φλέβες μου ταρακουνούν.
Οι προτομές, της κόλασης των γοτθικών γαλατικών ναών
ξερνούν φωτιές στον ύπνο μου σκοτεινό φεγγάρι
περιφέρεται στον ουρανό χωρίς ασημένια λάμψη ,
δώσ μου στο χέρι βακτηρία, και δηλητήριο για σωτηρία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
